Het sportmoment van Erik-Jan Brinkman: de laatste werkdag van Pieter de Waard

Op woensdagochtend 17 juni loop ik met camera het stadion op sportpark Schoonenberg binnen. Wekelijks maak ik reportages en portretten, maar dit is toch wel een vreemd moment. Pieter de Waard die na zo veel jaren de deur in Velsen-Zuid achter zich dicht trekt.

Zo lang ik al in de journalistiek werk, is hij voor mij het gezicht van Telstar. De directeur die de Witte Leeuwen kleur op de wangen gaf door zijn opmerkelijke uitspraken of ludieke acties. Zo regelde hij dat Louis van Gaal zijn club één wedstrijd coachte en dat een fan naast de toenmalige bondscoach mocht plaatsnemen als assistent-trainer.

Tussen de collega's

Het kantoor van De Waard bevindt zich halverwege de gang aan de linkerkant van het stadion. Als je denkt dat de kleurrijke preses beschikt over een grote ruimte voor zichzelf met luxueuze fauteuil en prachtig uitzicht, dan kom je bedrogen uit. Hij zit namelijk gewoon met zijn collega's in een degelijke werkkamer. 

Slechts één voorwaarde heeft De Waard als het gaat om zijn werkplek: "Ik wil graag in een hoek zitten, zo heb ik linksachter gezeten en daarna rechtsachter." Een totaal andere situatie bij clubs als AZ en Ajax. Daar beschikken de grote bazen over een eigen ruime kamer waar een gemiddelde student een moord voor zou doen.

Tekst loopt door onder de video.

Bij binnenkomst is iedereen rustig aan het werk achter zijn computer. Het is half juni en de ogen zijn alweer gericht op het nieuwe seizoen. Iets dat voorbij gaat aan De Waard. Op en rondom zijn bureau stikt het van de cadeaus. De dag ervoor nam de afzwaaiende voorzitter van de Witte Leeuwen officieel afscheid van zijn collega's en andere genodigden uit de voetballerij. Onder meer komediant Peter Heerschap sprak alle gasten toe met legendarische quotes van de hoofdpersoon. "De speler die je het meest betaalt, doet het minst voor je." 

Tekst loopt door onder de X-post

Na een kort praatje zet ik snel mijn camera aan en geef De Waard een zendertje. En waar je bij andere klussen de geïnterviewde moet aansporen of enthousiasmeren voor boeiende beelden en uitspraken is dat bij De Waard niet nodig. Hij praat rustig door, terwijl ik hem vanuit verschillende hoeken film. Deels tegen mij en de camera, maar ook vrolijk mompelend tegen zichzelf. En vaak gevolgd door een luide en aanstekelijke lach. "Hé, een geheime drankvoorraad", grinnikt hij als hij wat flesjes alcohol uit één van de kasten haalt.

Uiteraard confronteer ik hem hoe absurd deze dag voor hem moet zijn. Na zo'n lang dienstverband stopt het nu. Ik zoek bij dit soort klussen naar wat voor emoties er loskomen. En De Waard stelt zich hiervoor ook open en deelt vrij gemakkelijk zijn gevoel over dit einde bij Telstar. "Alsof je je kind in de steek laat."

Dan loopt boezemvriend Leo Driessen binnen. De bekende voetbalcommentator én Telstar-fan helpt De Waard met het verzamelen en sjouwen van zijn spulletjes. "Het is erger voor de club dan voor mij", laat Driessen weten over het vertrek van zijn maatje. "De band met hem zal altijd blijven." 

Aardbeien met slagroom

De klok geeft inmiddels aan dat het tijd is om te lunchen. Verwacht geen luxe broodjes met zalm of hippe cappuccino met havermelk. Iemand van het personeel van Telstar is de plaatselijke supermarkt ingedoken voor aardbeien en slagroom.

En zo geniet De Waard even later met z'n collega's op de Noordtribune onder het heerlijke zonnetje van het rode fruit. Terwijl ik met mijn camera dit moment vastleg, krijg ik totaal niet het gevoel dat dit de allerlaatste lunch van hem is. Just a normal day at the office.

Tekst loopt door onder de video.

In zijn hele doen en laten verschilt De Waard van zijn collega-directeuren. Naast zijn opvallende uitspraken is ook zijn kledingstijl onderscheidend. Op deze tropische dag huppelt hij rond in een vintage onesie met bijpassende hoed en daaronder sandalen.

Persoonlijk kan ik deze authentieke stijl wel waarderen. Het doet me denken aan de zomer van 2010. Ik liep net stage bij het toenmalige RTV Noord-Holland (nu NH Media) en keek mee met een collega voor een klus bij Telstar. Met wie ik mee liep en wat de inhoud van het item was, staat me niet meer helder voor de geest. Wel dat Pieter de Waard langs het hoofdveld liep. De manier hoe hij sprak en zijn kledingstijl zijn allesbehalve alledaags te noemen. 

De jaren daarna kwamen we elkaar nog regelmatig tegen bij wedstrijden van Telstar of liepen we elkaar toevallig tegen het lijf in 'De 9 Straatjes' van Amsterdam waar hij samen met zijn vrouw genoot van een vrije dag. Uiterst vriendelijk stopte hij dan even en volgde een gezellig onderonsje.

Verder zal mij altijd bij blijven hoe hij na wedstrijden van Telstar sponsoren en zakelijke relaties toespreekt in de businessruimte. Vaak kan ik met een half oor meeluisteren wat hij zegt, want vlak bij die ruimte zit ik dan rustig interviews uit te werken. Op de tafel spreekt De Waard de aanwezigen toe op een manier zoals alleen hij dat kan. Vermakelijke en jolige oneliners, die keer op keer worden gewaardeerd door de Telstar-supporters. "Als je de ranglijst omdraait, dan staan we boven aan." 

Tekst gaat verder onder het artikel.

Na de aardbeien-lunch gaat het opruimen door. Alle spulletjes gaan op een gammel karretje richting de auto en dan is het na zeventien jaar echt voorbij. Tijd voor een nieuwe periode, want De Waard gaat later die zomer aan de slag als ober bij een strandpaviljoen in IJmuiden. 

Vanuit de auto zwaait De Waard nog eenmaal richting de camera en sluit de dag af op typische wijze. "Dames en heren, jongens en meisjes. De voorzitter, de ex-voorzitter, van de enige club van Nederland met twintig letters: Telstarrrrrrrrrrrrrr, groet jullie!"