Als kind droomde Gijs Brouwer over Wimbledon, dit jaar maakte hij er zijn debuut

Geen traditionele feestdagen met familie, vrienden en gezelligheid voor Gijs Brouwer. Terwijl zijn Mexicaanse vriendin Regina tijdens de kerstdagen aanschoof bij zijn ouders Idso en Jolanda in Venhuizen, bereidt de tennisser uit West-Friesland zich aan de andere kant van de wereld voor op weer een jaar tussen de mondiale tennistop. Op 1 januari begint immers het ATP-toernooi van Nouméa, op Nieuw Caledonië, een eiland in de Stille Oceaan.  

De lekkerste pannenkoeken

Hij is niet anders gewend. "Ik leef in principe mijn droom, kom op veel mooie plekken. Maar ik zit ook wel eens alleen op mijn hotelkamer. Voor mij is het geen probleem dat ik vaak van huis ben, maar het zou niet voor iedereen werken, denk ik. Ik heb het geluk dat het thuis wel wordt begrepen en dat mijn vriendin achter mij staat."

Tijdens de weken thuis was er wél tijd voor familie en vrienden. En voor de pannenkoeken van zijn moeder. "Zo lekker krijg je ze in het buitenland niet." Daarnaast nam hij de tijd om terug te blikken op de afgelopen twaalf maanden. Een periode met sportieve hoogtepunten, afgewisseld met mindere momenten.  

Tekst gaat verder onder de onderstaande reportage van NH Sport:

Nadat hij zich in augustus 2022 voor het eerst kwalificeert voor een grand slam - de US Open - volgt het jaar van de bevestiging. En maakt het Nederlandse publiek kennis met hem dankzij een plaats in de kwartfinale tijdens het ABN Amro toernooi in Rotterdam. Ook volgt een halve finale in Houston, toevallig de stad waar hij 27 jaar geleden werd geboren. En wordt hij voor het eerst opgeroepen voor het Davis Cup team. "Heel gaaf", klinkt het overtuigend. "Een eer om voor je land te mogen uitkomen." 

En dan is er ook nog zijn debuut op hét toernooi: Wimbledon. Want daar stond hij dan, Gijs Brouwer uit Venhuizen, op het heilige gras in Londen. "Als klein jongetje droom je daarvan. Als ik aan Wimbledon denk, denk ik aan zinderende finales tussen Federer en Djokovic, of Federer en Nadal. Het is een gekke gewaarwording als je daar dan zelf mag spelen, onwezenlijk. Alsof je je eigen sprookje binnenstapt." 

Na drie gewonnen kwalificatiewedstrijden ('die worden op een ander terrein gespeeld') wordt hij gekoppeld aan de Duitse wereldtopper Alexander Zvrerev. Vader Idso twijfelt niet en volgt zijn zoon naar Engeland. Maar als de wedstrijd keer op keer door slecht weer wordt uitgesteld, begint Brouwer senior hem te knijpen. Want in Nederland wacht een belangrijke afspraak.  

Idso verliest de strijd met de tijd definitief en keert terug zonder dat hij zijn zoon ook maar één bal heeft zien slaan. Terwijl Gijs op de grote baan 1 zijn droom beleeft, zit zijn vader al weer in West-Friesland. "Dat was jammer", zegt Gijs een half jaar later. "Vooral voor hem zelf. Ik ben dan toch meer met de wedstrijd bezig en kijk echt niet wie er wel of niet is."

Gijs speelt in Londen een goede partij en ontvangt de complimenten, ondanks dat hij geen set weet te winnen: 6-4, 7-6 (4), 7-6 (5). "Maar ik heb het hem wel een beetje lastig gemaakt. Na afloop kreeg ik ook veel goede reacties." 

Het doet de huidige nummer 163 van de wereld verlangen naar meer. Méér grote toernooien, méér goede wedstrijden tegen de wereldtop. "Er waren afgelopen jaar best wat toernooien waarbij ik snel werd uitgeschakeld. Dat het net niet lukte. Ik moet ervoor zorgen dat ik mijn hoogste niveau vaker laat zien en ook langer vasthoud."

Concrete doelen voor 2024 zijn er ook. "Ik heb al eens op 114 gestaan en wil heel graag de Top 100 halen. En een Challenge-toernooi winnen, dat zou mooi zijn. Dat zijn realistische doelen voor mij, het kan. Er valt nog genoeg te leren, dat weet ik wel zeker. Je bent nooit waar je wilt zijn."