Mariene ecoloog: "Mag meer aandacht voor bodemberoering en bijvangst door visserij"

Het is volgens ecoloog Van der Heij onvermijdelijk dat de vloot moet inkrimpen en dat de overgebleven visserijvloot duurzaam moet opereren. "Onze Waddenzee en de Noordzeekustzone zijn de meest intensieve visgebieden van Europa, die ook nog eens beschermd visgebied zijn. Dat wringt. Hoe ga je om met de zeenatuur?

Van der Heij: "Als er niks verandert, blijft de schade onverminderd hoog. De intensiteit is veel te hoog voor een natuurgebied, daar moet je iets aan veranderen door het gebied in te krimpen. En in een kleiner visgebied kun je natuurlijk niet met hetzelfde aantal viskotters blijven vissen. Dat is niet duurzaam."

Garnalenvissers

De aandacht ligt volgens hem onterecht veel bij de platvisvisserij. "Het grootste deel van de vissersvloot bestaat uit garnalenvissers. Daar zijn 200 vergunningen voor afgegeven. En juist de garnalenvissers vissen langs de kust en belanden dan in natuurgebieden." Door de boomkorvisserij - waar zowel de platvis- als de garnalenvissers gebruik van maken - wordt de zeebodem behoorlijk omgeploegd en belandt er veel bijvangst in de netten.

Van der Heij: "De Waddenzee is de kinderkamer van de jonge vis, en deze overleeft het teruggooien in zee meestal niet." Pulskorvisserij - waarbij kleine stroomstootjes werden afgegeven - zorgde overigens voor minder schade aan de zeebodem en was goedkoper in gebruik, maar is sinds 2019 in de Europese Unie verboden.

Vissers geven tegenover NH Nieuws aan dat ook tijdens stormen de zeebodem wordt omgeploegd. "Zij beweren inderdaad aan dat de natuurlijke dynamiek groter is dan de schade door vistuig", zegt Van der Heij. "Maar we weten er nog onvoldoende van. Hoe kun je dan vissen als je de impact ervan niet weet? Bovendien zijn er niet elke dag stormen en op stukken waar de dynamiek laag is, kan de impact van het vissen wel degelijk groot zijn."

Extra voorzichtig

"Er wordt jaarlijks 90.000 uren gevist in de Waddenzee en 120.000 uur in de kustzone, een natuurgebied. Daar moet je extra voorzichtig mee omspringen en dus moet dat aantal uur omlaag. Het is nu veel te veel. Nu is er sprake van een constante beroering van de bodem. Bovendien levert elk visuur ook een paar emmers bijvangst op. En sommige soorten zijn beschermd. Dus moet je de bijvangst verminderen en daar kan wel over worden gesproken."

"Daarentegen is het moeilijker om de gesprekken aan te gaan over het beroeren van de zeebodem", vervolgt hij. "Ik zie heus de zorgen van de visserij. De gebieden worden steeds kleiner, de voorwaarden strikter en de prijzen stijgen niet mee. De uitdagingen zijn daarom heel divers. Toch vind ik dat 30 procent van de kustzee zou moeten worden beschermd. Belangrijk is dat we het als natuurorganisatie en vissers vaak oneens zijn met elkaar, maar wel een historie van gesprek hebben en ik denk dat we daar uiteindelijk mee verder komen."