NOORD-HOLLAND Sinds de zwaarste corona-maatregelen van kracht zijn, inmiddels bijna 1.400 uur geleden, is er een plotselinge rust over de provincie neergedaald. Mensen kunnen niet meer naar werk of vrienden en hebben in sommige gevallen zeeën van tijd.
Die gedwongen rust heeft zowel positieve als negatieve kanten. De een leeft er door in eenzaamheid, de ander ziet het als mogelijkheid om het leven tijdelijk opnieuw in te richten. NH Nieuws vond voorbeelden door de gehele provincie.
Zo is voor sommigen de coronaperiode een tijd waarin een langverwachte wens in vervulling kan gaan: de rust om hobby's uit te voeren. Zo vindt het Haarlemse kunstenaarsechtpaar eindelijk de tijd om ergens in de natuur neer te strijken en daar uitgebreid te tekenen en te schilderen.
"We hadden altijd afspraken en altijd haast. Nu kunnen we de tijd nemen. We pakken er een kopje thee bij en blijven lekker zitten, vertelt Christine Peursum.
Klein sociaal netwerk
Bewoners van bejaardentehuizen mogen geen bezoek ontvangen en verkeren daardoor in grote eenzaamheid. Zij missen de kinderen en kleinkinderen. Directeur Marjolein Brüning van de Vivium Zorggroep in Gooise Meren, kan dit maar moeilijk aanzien. Zij doet daarom, samen met haar collega's, haar uiterste best die afwezigheid te compenseren. "Maar dat kunnen wij nooit compenseren, hoe hard we ook ons best doen."
Ook voor mensen met een handicap is deze tijd soms extra ingewikkeld. Het sociale netwerk is klein en activiteiten buitenshuis zijn er minder. Marlyn Tibbert uit het Westfriese Zwaag voelt zich in deze tijd behoorlijk eenzaam.
"We hadden altijd haast, nu nemen we de tijd"
Ondanks dat zij een groot sociaal netwerk heeft, waar ze soms op gepaste afstand toch mee afspreekt, groeit haar behoefte aan die ene speciale persoon. "Ik mis iemand die aan het einde van de dag bij mij thuiskomt, gewoon iemand die bij me is." Ook hunkert zij, net als veel andere mensen in deze periode, naar een arm om haar heen of een dikke knuffel.
Ook voor de Amstelveense Susan Peters is deze periode extra zwaar. Susan ziet nog maar voor één procent en kan, doordat haar buddy Henny niet meer langs mag komen, haar grootste hobby hardlopen, niet uitvoeren. Ze bellen elkaar wel met enige regelmaat. "Maar dat is toch anders dan wanneer je met een lintje verbonden bent en een rondje door de polder rent."
Sport
Het missen van sport en beweging geldt ook zeker voor de 31-jarige kickbokser Jorina Baars uit Den Helder. Tot voor kort stond haar hele leven in het teken van keihard trainen, lesgeven en letten op voeding.
Nu staat alles stil en verkeert zij in grote onzekerheid. "Ik sta te popelen om weer wat te doen, maar het voelt toch een beetje raar om in mijn eentje op een bokszak te slaan. Vooral omdat ik voorlopig geen wedstrijden in het verschiet heb." Toch ziet Jorina ook de voordelen. "Het is niet zo dat ik helemaal los ga, maar ik laat de teugels wel een beetje vieren."
Priester
Ook de Volendamse priester Anton Goos geniet van de tijd die hij nu over heeft en verkent de nieuwe wegen van contact. Door te gamen en te vloggen probeert hij ook in tijden van corona de jonge doelgroep gelovigen te bereiken.
Wat zeggen de experts?
NH Nieuws vroeg aan drie experts wat plotselinge rust met ons doet. Gedijen wij hier juist bij of snakken we naar fysiek contact? Lees hier wat een medewerker van De Luisterlijn, een psychiater en een onderzoeker hierover zeggen.