Nieuwe 24-uursopvang biedt Alkmaarse daklozen een veilige haven

De opvang van daklozen in Alkmaar was altijd verdeeld over twee locaties. Met het samenvoegen van de dag- en nachtopvang in één groot gebouw, komt er een eind aan het heen-en-weren tussen twee locaties en het tussen de openingstijden door buiten moeten rondzwerven. Het is nog niet duidelijk wat er met de gesloten locatie aan de Jan de Heemstraat gaat gebeuren.

Volgens de gemeente maken er momenteel zo'n dertig mensen in Alkmaar gebruik van de daklozenopvang. De verwachting is dat dit aantal de komende jaren zal stijgen. 

Maar op deze vernieuwde locatie aan de Helderseweg is aan ruimte geen gebrek. "We verwachten dat de nieuwe capaciteit voldoet aan de behoefte in Alkmaar", verklaart transitiemanager Henderieke. "Met zo veel ruimte kunnen we iedereen een eigen plek bieden."

Ongestoord slapen

Het bijzondere aan de slaapkamers is dat er één bed staat. Een eigen privékamertje, waarvan de deur 's nachts op slot kan, zodat cliënten elkaar niet kunnen storen. 

Sommige slaapkamers zijn een stuk ruimer dan de andere slaapkamers. "Deze kamers zijn in principe bedoeld voor vrouwen, mensen met claustrofobie, stellen en extra kwetsbare mensen", legt Henderieke uit. "Maar bij ruimtegebrek kunnen we hier een extra bed neerzetten."

Tekst gaat door onder de foto's 

Ook zijn er kluisjes waar mensen hun waardevolle spullen of steekwapen veilig kunnen stellen. "Het kan erg gevaarlijk zijn op straat. Veel daklozen dragen daarom een mes bij zich. Dat weten we, maar die mogen niet mee naar binnen."

Naast de grote huiskamer - waar drie keer dag een maaltijd wordt geserveerd - zijn er op verschillende plekken in het gebouw zithoeken gemaakt, met een tafel en wat stoelen. Het doet allemaal nog wat sober aan, maar volgens Henderieke komt daar snel verandering in. "We gaan het nog wat gezelliger maken, bijvoorbeeld met wat grote kamerplanten. Maar het moet niet te druk worden."

Weer op eigen benen staan

Door rust te creëren, hopen de begeleiders juist dat er bij hun cliënten meer ruimte in het hoofd ontstaat om orde op zaken te stellen. "Het is niet de bedoeling dat ze hier permanent komen wonen, maar dat ze vanuit hier de juiste begeleiding krijgen om weer op eigen benen te kunnen staan."

De voormalig dakloze Sjacco Bakker (57) staat in de huiskamer een kopje koffie voor zichzelf in te schenken. Tien jaar lang was hij dakloos. Sinds vier jaar heeft hij een eigen huis in Alkmaar.

Tekst gaat door onder de foto 

"Ik had wietplanten in huis en kreeg een boete van 10.000 euro. Ook raakte ik mijn woning kwijt. Uiteindelijk heb ik drie keer in de gevangenis gezeten, want zonder postadres geen uitkering. De laatste keer kwam er iemand langs van de sociale dienst, die vroeg: wat wil je hierna met je leven doen?"

'Tweederangsburger'

Toen hij vrijkwam, opende deze man nieuwe deuren voor Sjacco. "Het was iemand die tussen de regels door las. Je loopt steeds tegen muren aan. Men ziet je als tweederangsburger, maar dankzij hem woon ik nu in een huis met twee katten."

Als ervaringsdeskundige mocht hij binnen de cliëntenraad meedenken over de inrichting. "Het is zo belangrijk dat dit er nu is. Het geeft mensen een houvast", denkt hij. "De meesten kiezen niet voor dit bestaan, maar hoe langer je op straat leeft, hoe uitzichtlozer de situatie lijkt. Hier worden mensen begeleid en wordt gekeken naar wat wél kan."

Tekst gaat door onder de foto

Even verderop bij de Karpertongarage houdt de dakloze Wendell (66) zijn hand op: "Dame, kun jij misschien iets missen? Ik ben aan het sparen voor de nachtopvang." Dat kost hem dagelijks 7 euro en 50 cent, vertelt hij. Dankbaar neemt hij het kleingeld aan. 

Hoewel hij blij is met de privékamers, brengt hij zijn dagen toch liever buiten door. "Hier ben ik vrij en kan ik rustig op mijn mondharmonica spelen. Op straat heb je ook weleens ruzie. Dan kom je elkaar daar weer tegen en wordt het waarschijnlijk knokken. Ik heb daar geen zin in."