Dominee hoopt op verbod homogenezing in 2023: "Het is absurd dat dit nog gebeurt"

Alexander heeft het naar zijn zin als predikant van de Protestantse Kerk in Monnickendam. Het is een hechte en warme geloofsgemeenschap. "Mijn man en ik voelen zich hier erg welkom", vertelt hij in zijn zonnige ambtswoning, niet ver van de Grote Kerk. Hiervoor woont het stel op IJburg in Amsterdam, waar ze heel veel last hebben van anti-homoseksuele bedreigingen. "Het is jammer dat er nooit een echte dialoog, een gesprek op gang is gekomen met die jongeren." Ook met bemiddeling lukt het niet om de homohaat te stoppen.

Liefdesconcert

In Monnickendam is dat gelukkig niet aan de orde. Toch lijkt het ook hier geen uitgemaakte zaak dat de dominee getrouwd is met een man. De gospelband InSalvation zegt op het laatste moment een optreden af en een liefdesconcert om Alexander te steunen wordt ontsierd door het stelen van een enorme regenboogvlag. De vlag wordt later verbrand teruggevonden in een bushokje. "Het is nog steeds niet duidelijk wie dat gedaan heeft. Je rukt niet zomaar een vlag van 21 meter van de kerktoren. Het is toch een signaal."

Juist om dit soort signalen blijft Alexander strijden voor volledige acceptatie. "Je ziet de verharding in de maatschappij. Alleen had ik dat in Monnickendam eigenlijk niet verwacht. In Amsterdam wel. Daar kun je gewoon niet hand in hand met je man lopen zonder te worden uitgescholden. Dat is altijd zo geweest. In landen als Canada is het daarentegen geen enkel probleem. Daar kijkt niemand ervan op."

Alexander heeft heel lang geworsteld met zijn seksuele identiteit. "Ik ben opgegroeid in een streng gereformeerde gemeenschap in de Hoeksche Waard. Ik wist al heel lang dat ik op jongens viel. Pas op mijn 23e durfde ik daarmee naar buiten te komen. Ik dacht altijd dat ik niet oké was en dat ik ziek was. Dat ik vervloekt was en de demonen eruit gedreven moesten worden."

Tekst gaat verder onder de foto.

Thuis wordt afwisselend op zijn coming-out gereageerd. Zijn moeder heeft heel veel moeite om het te accepteren, zijn vader gelukkig niet. "Die zei 'je bent wie je bent en ik hou van je'." Dat was een enorme opluchting." Toch heeft Alexander geen zin meer in de theologische opleiding. "Ik ben radicaal gestopt met de kerk en de theologieopleiding en ik ben Personeel en Arbeid gaan studeren in Rotterdam." Pas na tien jaar wil hij toch weer terug, een dominee in Zunderdorp geeft het laatste zetje. "'De wereld is veranderd', zei hij tegen me. 'Binnen de kerk is er wél plaats voor jou'."

Conversietherapie

Via internet ontmoet Alexander zijn huidige man Kai. "We hadden dezelfde evangelische achtergrond en deelden ook die afschuwelijke ervaring met conversietherapie." Hierbij wordt beweerd dat homoseksualiteit kan worden genezen door gesprekken en duiveluitdrijvingen. "Het is echt absurd. En het vindt nog steeds plaats achter gesloten kerkdeuren. Daarom ben ik blij dat er een wet in de maak is om dit te verbieden. Het is echt geestelijke verkrachting. En ik zie dat mensen zelfs suïcidaal worden omdat ze zo'n negatief zelfbeeld hebben." 

Bij Alexander leidt die zogenaamde homogenezing tot rare situaties. "Er werd drie keer voor mij gebeden. En ik moest terug in een soort maagdenvlies om opnieuw geboren te worden. Ik weet nog dat het bij de kerkoudste thuis was en dat ik het huis uit ben gerend. Ik was helemaal van het padje. Als ik er op terugkijk denk ik: hoe kan ik dat ooit hebben toegestaan? Het is knettergek."

Gelukkig zijn er later excuses voor aangeboden, want ook dan wordt gezegd dat Alexander nooit predikant kan worden als hij zijn homoseksualiteit niet afzweert. "Het is pure intimidatie en manipulatie. Hier wil ik andere mensen tegen beschermen."