Ga naar Content

Het sportmoment van Milton Pus: van zolderkamerjournalist tot verslaggever bij Honkbalweek

Het voelt met de lage temperaturen van nu als een eeuwigheid geleden. Afgelopen zomer werd na vier jaar éindelijk weer de Honkbalweek Haarlem gehouden. Ik was voor het eerst bij het meerdaagse toernooi en het werd op verschillende manieren een memorabele avond....

Honkballers en Milton Pus - Foto: Orange Pictures

In de zomer is het meestal een stuk rustiger op de NH Sportredactie. Collega’s gaan met een welverdiende vakantie en clubs zijn op trainingskamp. Vaak is het spannendste nieuws op zulke dagen een (on)verwachte transfer bij Ajax, AZ, FC Volendam of Telstar.

Daarom is er voor mij als jonge reporter mooi de gelegenheid om een dagje bij de Honkbalweek te gaan kijken. Het idee is om een verslag te maken van de openingswedstrijd Nederland - Italië en eventueel nog een speler na afloop te interviewen. Op tijd en vol goede moed pak ik de trein naar station Bloemendaal en leg het laatste stukje naar het Pim Mulier Stadion te voet af.  

Mart Smeets 

Aangekomen bij het honkbalstadion kan ik de lange rij bezoekers omzeilen en bij een apart loket mijn perskaart ophalen. Ik zie vanuit mijn ooghoek al een grote, bekende gedaante mijn kant opkomen. De man gaat naast mij staan: Mart Smeets, een graag geziene gast bij de Honkbalweek. Zijn zoon Tjerk is de assistent-coach van Nederland. Daar kom ik overigens pas later achter.

Tekst gaat verder onder het artikel. 

Lees ook

Nadat ik in de perskamer een flesje water heb gepakt, wil ik op de perstribune gaan zitten. Tot mijn grote verbazing zit deze helemaal vol met scouts en mensen van de organisatie. Gelukkig stuurt de persman de scouts weg en heb ik ineens een rij voor mij alleen. Dat is weer het andere uiterste.

De wedstrijd tegen Italië begint en de Nederlanders maken een valse start. Ricardo Paolini maakt het eerste punt. Gelukkig repareren Sharlon Schoop en Denzel Richardson de schade nog dezelfde inning. Behalve een paar kleine oplevingen gebeurt er weinig in de wedstrijd. Het blijft bij 2-1 voor Nederland.

Zolderkamerjournalist 

Er is tijdens de wedstrijd voldoende tijd om met mijn buurman op de tribune te praten. Hij blijkt een Amerikaanse scout te zijn, die de Amerikaanse ploeg wil zien en allerlei statistieken moet noteren. Hij beschikt over een zeer uitgebreide database, waarin alle statistieken worden verzameld.

Het is voor mij één van de eerste keren dat ik als verslaggever in een stadion bij een sportwedstrijd ben. Ik probeer hem uit te leggen dat ik een zolderkamerjournalist ben, een spottende term voor journalisten die enkel op de redactie werken. Verder dan attic room journalist kom ik niet, maar hij kan er gelukkig wel om lachen. Na de wedstrijd vraagt hij of ik de andere duels ook ga bezoeken. Helaas is dat er niet meer van gekomen.

Tekst gaat verder onder de carrousel.

Het moge duidelijk zijn, op de perstribune heb ik mij ontzettend vermaakt. Ik kan ook naast het veld staan om goede foto’s te maken en zag mooi hoe het publiek wordt opgezweept met muziek, cheerleaders en een enthousiaste omroeper.

Na afloop spreek ik Evert-Jan ’t Hoen, de bondscoach van Nederland. "Dit evenement is belangrijk voor de honkbalsport, voor Nederland en zeker voor Haarlem. De tribunes zaten weer vol met enthousiaste mensen, daar doe je het voor." In dat gesprek geeft hij aan dat Oranje voor de eindzege wil gaan. Daar heb ik zelf weinig vertrouwen in. Ik verwacht dat de Amerikanen veel beter zijn. 

Tekst gaat verder onder de tweet.

Om deze inhoud te kunnen zien, moet je cookies accepteren.

De resterende wedstrijden van Nederland heb ik met veel plezier gevolgd via de livestream, als het qua planning uitkomt. Het Nederlands honkbalteam beëindigt de groepsfase als vierde en haalt de halve finale tegen Japan. Daarin wordt de laatste winnaar van het evenement verslagen.

Mijn collega Frank van der Meijden mag naar de finale en stiekem ben ik wel een beetje jaloers. Want een dag later wint het Nederlands team in die finale simpel van Curaçao. Een mooie afsluiter van de Honkbalweek in mijn ogen.

Deze ervaring smaakt zeker naar meer en daarom hoopt deze zolderkamerjournalist in 2023 vaker naar 'buiten' te mogen. Het mooiste wat er is, is namelijk sport beleven in een stadion. En als klap op de vuurpijl hoop ik bij de volgende editie in 2024 veel meer wedstrijden van dit mooie evenement mee te kunnen pakken.

Milton Pus

Lees ook

💬 Wil je niets missen van NH Sport?

  • Kijk elke maandag om 17.10 uur naar NH Sport op tv
  • Luister op vrijdag van 19-22 uur en zondag van 17-19 uur naar NH Sport op NH Radio
  • Like onze Facebookpagina of volg ons op Twitter
Tips of opmerkingen? Mail naar [email protected] of bel 088 - 850 51 52