Kinderen met dwangstoornis tijdens corona: 'Stress en geen structuur triggert vaak'

Sinds de coronapandemie wast iedereen zijn handen flink, maar wanneer wordt dit handen wassen obsessief?

Voor elke persoon viel de regelmaat van het leven weg, met als gevolg (on)bewuste 'stressgevolgen'. Stress kan angstklachten triggeren, zo ook bij cliënten, kinderen, waarbij een dwangstoornis is vastgesteld. "We zagen door de corona meer terugval hierdoor. Bij andere kinderen, cliënten, merkten we minder terugval door corona. Door het bijvoorbeeld niet meer fysiek naar school hoeven, werden voor kinderen met smetvrees stressoren die dwangsensoren versterken vermeden", vertelt Lisbeth Utens professor in cognitieve gedragstherapie voor kinderen met angststoornissen en werkzaam bij één van de hoog specialistisch Top GGZ afdelingen van Levvel. 

Er is volgens Utens geen noodzaak om 'zorgen te hebben' over het doorvoeren van de coronamaatregelen voor gezonde kinderen zonder smetvrees. "Wij denken dat deze maatregelen geen zodanige invloed op de kinderen uitoefenen, dat het tot een dwangstoornis leidt. Dertig seconden je handen wassen per keer bijvoorbeeld, dient een duidelijk doel. Bij een dwangstoornis is dit anders, dan is er sprake van innerlijke obsessieve onrust, oppoppende dwanggedachten, die als onzinnig en verwerpelijk beleefd worden en toch uitgevoerd moeten worden door deze kinderen." Wel geeft zij aan dat het handen wassen 'kan triggeren', maar 'niet zo dat we ons daar erge zorgen over maken'. 

Wel spreekt Utens zich uit over het feit dat er bij dwang vaak sprake is van 'comorbide angst'. Dit houdt in dat dwang vaak samengaat met angstklachten of depressieve klachten. "Uit onderzoek van mijn collega Popma van de Vrije Universiteit en Levvel is gebleken dat er door corona een forse toename is van angstklachten en depressieve klachten. Zo zijn er 60 procent meer aanmeldingen bij de kinderjeugdpsychiatrie en veel meer slaapproblemen, eetstoornissen, angst en depressie."

Toename dwangstoornissen

Utens geeft aan het te waarderen dat hier aandacht aan wordt besteed'. "Bij dwang is vaak sprake van comorbide angst, depressie of andere psychische klachten. Uit onderzoek weten we dat deze psychische klachten bij de jeugd door corona niet alleen fors toegenomen zijn in aantallen, maar ook in ernst. Dat is schrijnend."

In Nederland zijn er volgens Utens nog geen grote studies gedaan naar Covid in relatie tot dwangstoornissen, met name smetvrees. "Maar er zijn wel buitenlandse publicaties die aantonen dat Covid terugval gaf van de dwangstoornis, flinke klachten", vertelt zij aan NH Nieuws. "Deze cliënten waren eerder opgeknapt van smetvrees. Dit zien wij ook binnen Levvel."

Het is volgens Utens belangrijk dat onderzoek wordt gedaan naar de relatie tussen corona en dwangstoornissen, en smetvrees. "Maar ook bij ons geldt: te weinig mankracht en geld. Subsidieaanvragen worden ingediend, maar lang niet altijd goedgekeurd."

Tekst loopt door.

Tegelijkertijd zijn er ook cliënten die minder klachten rapporteren bij de lockdown en in huis blijven, vertelt zij. "Hierdoor worden zij dus met minder stressoren, de triggers, in de buitenwereld geconfronteerd."

Dwang gaat vaak samen met angst en depressie, en de stressgevolgen van corona doen zich ook voor bij cliënten met dwang, vertelt Utens. "Het sluiten van de scholen, minder structuur in hun leven, sommige verpieteren achter hun laptop. Bij kinderen die al dwang hadden, een forse problematiek, kon weinig structuur tot meer dwangklachten leiden."

Tekst loopt door onder infoblok. 

'Gaat over klein aantal'

Volgens Joke Bart van GGZ Noord-Holland Noord is het beeld van kinderen die kampen met (meer) smetvrees sinds de corona niet bekend. "Wij herkennen dit beeld niet, althans niet voor deze aandoening. Voordat je echt kunt spreken van smetvrees moet je ook wel aan een aantal factoren voldoen", vertelt zij. Zo moet je er echt 'last van hebben en onder lijden', dat betekent in feite dat je er meer dan één uur per dag dwangmatig mee bezig moet zijn. 

"Wij zijn een specialistische GGZ en spreken dus ook niet zomaar van smetvrees, er moet echt meer aan de hand zijn." Daarnaast vertelt Bart dat wanneer we over de definitie smetvrees spreken, het gaat over 'een relatief klein aantal mensen'. Dat een obsessieve handeling geassocieerd kan worden met smetvrees, is volgens haar aannemelijk. "Een verklaring zou zijn dat de mensen die er wel onder lijden te maken hebben met meerdere op de achtergrond liggende problemen, waardoor er nu sprake is van iets dat oogt als smetvrees."

Ondanks het 'relatief kleine aantal kinderen' dat kampt met een dwangstoornis, is het volgens Utens belangrijk om bij vermoeden van een dwangstoornis aan de bel te trekken. "Zestig procent van de kinderen knapt op van cognitieve gedragstherapie, 40 procent knapt niet op. Daar heeft doorbehandelen zin, dat laat onderzoek zien."