Oud-politieagent schrijft boek over PTSS: "Er rust zeker nog een taboe op de ziekte"

Afgelopen week presenteerde ze het boek Als de Sirenes blijven Loeien; met haar verhaal én de verhalen van andere agenten met posttraumatische stressstoornis (PTSS).

"Ik ben opgelucht dat het boek er nu is", vertelt Starreveld. Het boek werd aangeboden aan korpschef Henk van Essen en haar oude chef. "Dat was voor mij heel belangrijk. Ik ben heel lang bezig geweest om het boek samen te stellen en daar kwam ook veel emotie bij kijken."

Taboe

"Er rust nog zeker een taboe op de ziekte PTSS", vertelt Starreveld aan Patricia Nagelkerke. "Bij de politie heerst een machocultuur, wel veel minder dan vroeger. Maar dat maakt het wel moeilijk om over je traumatische ervaringen te praten."

Het kostte haar niet veel moeite om voldoende verhalen te verzamelen. "Ik ben betrokken bij de stichting Politie Veteraan en wij hebben een app-groep en daar heb ik een oproep gedaan. Ook via LinkedIn deed ik een oproep. "Er kwamen veel reacties binnen. "Ik moest echt een keuze maken en heb gekozen voor de mensen die ik een beetje ken. Die vertrouw je ook."

De agenten met wie Starreveld het boek schrijft zijn een hecht team: "Wij hebben aan één woord genoeg. We hoeven niet te omschrijven wat de geur, stank en de smaak van dood bij sommige gevallen is."

Haar eigen verhaal opschrijven kostte haar de nodige moeite, vooral omdat ze zichzelf daarvoor moest confronteren met haar trauma's. "Je wordt dan teruggetrokken naar de situatie van toen en dan gaat echt weer voor je leven."

Bijlmerramp

Het verhaal van Starreveld begint als ze als jonge agente stage gaat lopen op het politiebureau op de Nieuwezijds Voorburgwal, waar Appie Baantjer ook werkte. Vrij snel daarna gaat het mis... In 1992 stort er een vliegtuig neer in de Bijlmer. "Het was zoveel ineens. Je krijgt een soort kokervisie. Je moest maar doorgaan. Daar ging er iemand dood en daar gooide iemand zijn vrouw en kinderen uit het raam om niet te verbranden... Het was een grote chaos."

Starreveld besefte niet dat de ramp schade bij haarzelf had aangericht: "Misschien was ik daar ook te jong voor. Ik zag nog steeds de uitdaging in het beroep." Er volgden meer heftige incidenten van geweldsdelicten tot dodelijke ongelukken. "Het was een soort doos van pandora. Ik stopte alles weg totdat na twintig jaar de deksel niet meer dicht ging."

Met haar verhaal en de ervaringsverhalen van andere (oud-)politiecollega’s in het boek Als de Sirenes blijven Loeien hoopt Starreveld bij te dragen aan meer openheid, aandacht en begrip voor PTSS .

NH Nieuws maakte in 2019 een reportage met Angelique, waarin ze vertelt wat het politiewerk, waaronder haar werk na de Bijlmerramp, met haar mentale gezondheid heeft gedaan.