Toekomst van de nieuwe generatie melkveehouders: "Heb twijfels, maar blijf altijd boer"

Op het erf van Cees de Boer zijn zo'n honderdtachtig koeien te vinden. In een aparte stal staan de jongste kalfjes die net een paar dagen oud zijn. Iets verderop is de stal voor de koeien die bijna moeten bevallen en daarnaast staat een groepje gecastreerde stieren. Het gros staat echter op het weiland, waar Cees' vader op zijn trekker tussendoor rijdt.

De hele familie werkt mee op het bedrijf. Zelfs vrienden komen op drukke dagen langs om de handen uit de mouwen te steken, zo vertelt Cees. "Afgelopen week zijn we aan het grasoogsten geweest. Dan zit m'n zusje op de trekker en m'n zwagers komen helpen, dat is gewoon prachtig."

De Boer gaat komende jaren het familiebedrijf overnemen. Dat doet hij samen met zijn vriendin Lizet Druif, die zelf ook een melkveebedrijf heeft in Oostwoud. Het plan is om de bedrijven samen te voegen. Maar hoe de toekomst er precies uit komt te zien, dat weten ze nog niet.

"Ik heb weleens twijfels. Niet om boer te zijn, maar wel om te verhuizen naar het buitenland en daar verder te gaan boeren", aldus De Boer. "Kostprijstechnisch zal het daar misschien iets makkelijker gaan dan hier, omdat je hier best wel veel regeldruk hebt die je een hoge kostprijs meegeeft."

Het is nog slechts een gedachte waar Cees af en toe mee rondloopt. Daadwerkelijke plannen om naar het buitenland te gaan zijn er nog niet. Wat betreft regeldruk verwacht hij dat er hier niet veel verandert. "De regels mogen wel eens veranderen, dat maakt mij niet zoveel uit. Maar nu wordt het tijdens de strijd veranderd."

Lees verder onder de foto.

Als voorbeeld noemt hij de voermaatregel. "Vanaf 1 september mogen we een bepaald voermiddel niet meer gebruiken. Maar we kunnen daar niet meer op reageren door onze eigen teelt op een andere manier in te vullen." Waar het Cees daarom draait is het overleg tussen politiek en de sector. "Nu zeggen ze dat ze in overleg zijn, maar dat is eigenlijk veel te kort." 

Mocht Cees gewoon in Benningbroek blijven, dan blijft hij het bedrijf voortzetten op dezelfde manier als zijn vader. "Als je kijkt naar de sector zelf dan zijn we best duurzaam bezig", vindt hij. "Onze dieren eten veel reststromen op van menselijke consumptie. Wat dat betreft vind ik dat we één van de meest duurzame sectoren zijn. Maar natuurlijk zijn er in de toekomst altijd nog wel perspectieven, zoals bijvoorbeeld het opwekken van energie.”

'Mijn leven lang blijf ik boer'

Ondanks de protesten en de regeldruk houdt Cees zijn naam eer aan: hij is en blijft een boer, daar is hij van overtuigd. "Als je met je dieren bezig bent, dan vergeet je eigenlijk de trammelant om je heen een beetje. Dat is best wel geruststellend, dat je daar je rust in kunt vinden. Als je dat niet meer hebt, dan moet je echt stoppen met boeren."

Bovendien is dit het 'prachtigste' vak dat er is. "Bezig zijn met mens, dier en natuur, dat is het mooiste wat er is. Je vee zien opgroeien tot volwassen dieren, koeien die goed produceren door het voer dat je aan het telen bent. Dat is elke dag de kers op de slagroomtaart, dat is gewoon prachtig."