Eenzaam, maar strijdvaardig: een Hilversummer probeert voor de Raad van State de kap van achttien bomen verspreid door heel Hilversum tegen te houden. De gemeente, maar ook de rechter wezen hem eerder af als belanghebbende, omdat hij niet in de buurt van de bomen woont. Maar dat houdt hem niet tegen, vooral 'het proces' moet volgens hem beter.
Al snel wordt voor de Raad van State vandaag duidelijk dat het de Hilversummer niet om te bomen gaat, maar vooral om de rol van de gemeente. Die moet beter.
"In de kern is dit een principezaak", zo begint de Hilversummer zijn verhaal tegenover de rechter. Het gaat hem namelijk niet om de achttien bomen die gekapt worden, maar de communicatie vanuit de gemeente over dit besluit.
Bezwaar en beroep
Dat het een principekwestie voor de Hilversummer is, blijkt wel uit het voorgeschiedenis van deze zitting in Den Haag.
Op 7 november van 2022 heeft het college van de gemeente Hilversum een vergunning verleend om op verschillende plekken in totaal achttien bomen te kappen. Daar ging de Hilversummer tegen in bezwaar, maar de gemeente verklaarde hem in december niet-ontvankelijk omdat hij niet in de omgeving van een van de desbetreffende bomen woonde. Dus verwierp de gemeente zijn bezwaar.
Maar daar liet deze Hilversummer het niet bij zitten. In juli vorige jaar stapte hij naar de rechter om in beroep te gaan tegen dit besluit. Maar ook de rechter oordeelde dat de gemeente gelijk had in het verwerpen van zijn beroep.
Raad van State
In de zittingszaal van de Raad van State gaat hij in hoger beroep tegen de beslissing van de rechtbank Utrecht. Volgens hem is hij namelijk wel degelijk belanghebbende geworden, omdat de gemeente Hilversum in zijn ogen onzorgvuldig is geweest in haar proces naar deze vergunningsaanvraag.
De gemeente heeft bij de afgifte van de vergunning in zijn ogen namelijk niet voldaan aan wat hij 'de zorgplicht richting alle belanghebbenden' noemt. Volgens hem zijn inwoners van Hilversum slecht op de hoogte gebracht van dit besluit. Om erachter te komen om welke bomen het gaat en of iemand belanghebbende is moeten Hilversummers veel moeite doen. Zo moeten ze informatie opvragen en op een kaart kijken waar volledige straten zijn gekleurd, maar waar exact de desbetreffende bomen staat blijft hierin onduidelijk. 'Broddelwerk', zo vat hij het samen.
"Het gaat niet om de kaart met kruisjes en lijnen, het gaat om hoe deze beslissing bekend wordt gemaakt"
"Ik ben niet tegen de kap van de bomen, maar wil dat gemeente goed publiceert. De gemeente maakt bij publicatie onvoldoende duidelijk om welke bomen het gaat. Mijn belang is dat de gemeente corrigeerbaar is. Het is zo rigide geworden dat mijn bezwaar geen invloed heeft, omdat ik niet bij de boom woon", zegt hij. "Maar we hebben wel belang bij een zorgvuldig functionerende gemeente. Nu zijn het kapvergunningen, maar binnenkort zijn het vergunningen die mij wel raken, maar die ik door slechte communicatie niet meekrijg."
Een vertegenwoordiger van de gemeente in de zaal stelt echter dat de gemeente zorgvuldig genoeg is geweest. Toch zijn er sinds het beroep van de Hilversummer kleine verbeteringen gemaakt in de communicatie rond soortgelijke vergunningen. "Zo staan er straatnamen en de huisnummers van de dichtstbijzijnde huizen bij. De bomen zelf krijgen een fysieke stip."
Voor de Hilversummer is dit een kleine overwinning. "De gemeente beweegt, maar wel heel traag." Toch gaat het hem niet om de lijnen en stippen. "Het gaat niet om de kaart met kruisjes en lijnen, het gaat om hoe deze beslissing bekend wordt gemaakt."
Uitspraak
Na een korte onderbreking doet de Raad van State uitspraak. De rechter laat weten dat hij het hoger beroep van de Hilversummer ongegrond verklaart. Net als de gemeente en de rechtbank Utrecht stelt de Raad van State dat de Hilversummer geen directe belanghebbende is, omdat hij meer dan 200 meter van de boom af woont en die zelfs niet ziet vanuit zijn woning.
De rechter stelt ook dat ondanks het feit dat besluiten over omgevingsvergunningen duidelijk moeten zijn, dat hem ook nog geen belanghebbende maakt. "Er zijn namelijk ook andere middelen om de gemeente op het juiste spoor te houden." Zo refereerde de voorzitter eerder in de zitting naar een gemeenteambtenaar met een ombudsfunctie.
De Hilversummer blijft nuchter onder de uitspraak. Na afloop laat hij weten dat van deze zitting heeft geleerd dat er ook andere manieren zijn om de gemeente te corrigeren.