'Onmisbaar' buurthuis neemt 40 senioren mee naar Madurodam: "Leven is zo kort"

Een grote groep mannen en vrouwen van de wekelijkse koffieochtend in Mare Nostrum verzamelt zich 's ochtends voor het buurthuis aan de Arubastraat in De Mare. Rugtassen met pakjes drinken, koekjes en boterhammen worden ingeladen: op naar Den Haag.

De reis duurt 1,5 uur, maar lijkt voorbij te vliegen. In de bus klinkt enthousiast geklets en een smartlap van André Hazes. Door een aantal van hen wordt luidkeels meegezongen: "Want het leven is zo kort, veel dingen worden anders als je ouder wordt."

Tekst gaat door onder de foto. 

Eenmaal aangekomen bij Madurodam worden de rolstoelen naar buiten gereden voor onder meer Elvira. Haar vriend Piet wijkt niet van haar zijde. Ze stoppen bij de Alkmaarse kaasmarkt op het Waagplein, de Domtoren van Utrecht en bij Margootje op de Amsterdamse Wallen. 

Tekst gaat door onder de foto. 

Piet krijgt maar geen genoeg van de miniatuurvliegtuigen op Schiphol en het levensgrote Dakota-vliegtuig: The Flying Dutchman. Trots vertelt hij over zijn vliegbrevet. "Ik heb jarenlang zelf gevlogen, in van die kleine vliegtuigjes, maar ik ben er nu te oud voor." Autorijden lukt gelukkig nog wel. "Daar ben ik laatst weer voor getest en goedgekeurd."

Tekst gaat door onder de foto. 

De magen beginnen te knorren, dus is het tijd voor een pauze in de zon. Op een bankje eet het stel de pannenkoeken met rozijnen en amandellikeur van Elvira. Als je ze zo samen ziet zitten, zou je denken dat ze al een leven lang bij elkaar zijn. Maar niets is minder waar. 

Blind date

Piet verloor zijn vrouw zeven jaar geleden en ook Elvira was lang alleen. Totdat de dochter van Piet en de dochter van Elvira, die buurvrouwen zijn, de koppen bij elkaar staken en een blind date voor het stel organiseerden.

"Ik weet nog dat ik hem aan zag komen lopen en dacht: wat een leuke snor", vertelt Elvira. "Ik logeer nu vaak bij Piet en dan eten we gezellig samen. Ik heb mijn eigen huis nog wel, maar daar ben ik niet zo vaak meer. Alleen is maar alleen."

Tekst gaat door onder de foto. 

Zewa (30) uit Syrië is ook mee naar Madurodam. Ze is dan wel geen senior, maar de wekelijkse koffieochtenden in Mare Nostrum hebben haar door een moeilijke tijd gesleurd. "Ik ben drie jaar geleden naar Nederland gevlucht en moest mijn dochtertje tijdelijk bij mijn man achterlaten. Ik was ontroostbaar, maar kreeg veel steun van de vrouwen uit de koffiegroep. Ze hebben zich echt over mij ontfermd."

Behoefte aan contact

Volgens Halima van Mare Nostrum zijn de wekelijkse koffieochtenden onmisbaar in de Mare. "Er is bij ouderen in de wijk ontzettend veel behoefte aan sociale en culturele activiteiten. Het organiseren van de koffieochtenden en dit soort uitjes is daarom erg belangrijk."

Tekst gaat door onder de foto. 

"Begeleiders liggen niet voor het oprapen. We moeten soms goed zoeken, maar uiteindelijk redden we het meestal wel. En anders gaan we zelf achter de rolstoel lopen", vult haar collega Irma aan.

Aan het eind van de dag wordt de bus weer ingeladen. De meesten zijn moe en doen onderweg een dutje. Anderen kletsen nog wat na. Als de bus Alkmaar inrijdt, neemt Halima het woord. Ze bedankt iedereen die vandaag is meegekomen. Ook de buschauffeur en ISCC Alkmaar, een katholiek noodfonds dat de bus heeft gesponsord. "Ook in de zomer houden we elke dinsdag een koffieochtend en het volgende uitje staat gepland voor oktober. Hopelijk zijn jullie er allemaal weer bij!"