Vissers woedend over plan van EU; willen geen camera's aan boord

Van Dalen doet zijn uitspraken in het Visserijnieuws. De regel geldt alleen voor grotere schepen. "De gekozen grens van achttien meter is vooral nadelig voor vissersschepen uit onder andere Nederland. Landen met een grote vloot kleine schepen, zoals Frankrijk of Italië, hebben hier veel minder last van."

Hij heeft aangekondigd, net als twee andere Nederlandse Europarlementariërs, tegen het plan te stemmen. Een van hen, Bert-Jan Ruissen, vindt dat de aanlandplicht juist moet worden afgeschaft, omdat het niet het beoogde effect heeft. Als vissers ondermaatse vis weer zouden mogen teruggooien in zee, heeft die vis juist kans verder te groeien en zich voort te planten. "Beter is om vissers weer selectiever te laten vissen, met bijvoorbeeld de pulstechniek."

Big Brother

Oud-visser en onderzoeker Cees Meeldijk zegt ook dat cameratoezicht op de eigen schepen voor veel vissers veel te ver gaat, aldus mediapartner Regio Noordkop. De vissers zijn ook bezorgd over wat er met die beelden gebeurt en wie ze allemaal kunnen of mogen bekijken.

De visserijwereld is zeer verbolgen en voelt zich bespied. Dat blijkt ook wel uit de vele reacties die via sociale media worden gedeeld. 'Vol met je bakkes in beeld, zelfs de grootste criminelen durven ze dit niet aan te doen. Maar een visserman...', zo schrijft Dirk Kraak.

'Demotiverend'

Kraak, zelf visser, geeft telefonisch aan dat deze mogelijke nieuwe maatregel 'zeer demotiverend werkt'. "Geen enkel mens wil dit, waarom moeten wij dan wel? Het is onwerkelijk dat dit gebeurt. We proberen al jaren om het goed te doen, en als cadeau wordt de vloot gedecimeerd en krijgen we er bovenop ook nog meer maatregelen."

"Door cameratoezicht ben je bij voorbaat al verdacht en word je als crimineel bestempeld. We zeiden al dat de aanlandplicht onwerkbaar was, en nu blijkt het weer nu deze maatregel volgt."

Er is al een akkoord bereikt over het plan. Het cameratoezicht komt er, aldus de Schuttevaer. Het zogeheten 'triloog-akkoord' komt later nog wel ter finale goedkeuring als hamerstuk op de agenda van het Europees Parlement en de EU-landen. Doorgaans is dat echter een formaliteit.