Ga naar Content

"Real is zo beroemd om de Surinaamse keuken dat andere clubs bij ons komen eten"

SV Real Sranang bestaat 62 jaar. Opgericht in 1960 door een aantal migranten uit Suriname, is de club uit Amsterdam uitgegroeid tot meer dan een voetbalclub. Programmamaker Koen Bugter zoekt in een vierdelige serie uit wat de club zo bijzonder maakt. In deze derde aflevering proeft Koen de beroemde Surinaamse broodjes én zien we dat het niet altijd gezellig was bij de club door discriminatie.

Foto: NH media

De keuken van Real Sranang is zo beroemd dat spelers van andere clubs hun kantine links laten liggen om bij Sranang te eten. "Ja, wij voetbalden vandaag bij het hiernaast gelegen T.O.G. en we vonden deze kantine. Heerlijk eten met gebraden kippetjes en spareribs. Ik denk dat ik vaker ga komen", vertelt een enthousiaste voetballer die te gast is bij Sranang. "Tegenstanders zijn altijd blij als ze tegen ons moeten voetballen, vanwege het lekkere eten," zegt voorzitter Jerrel Linger.

De keuken van Sranang wordt gerund door chef 'Pita', die de gerechten "volgens authentiek recept kookt". Pita legt trots uit dat hij "de lekkerste Surinaamse broodjes maakt van Amsterdam en misschien wel van Nederland." Van broodje bakkeljauw tot nasi en van broodje pom tot gebraden kippetjes. "Het zijn gerechten met Creoolse, Chinese en Javaanse achtergrond die ik van mij oma en mijn moeder heb geleerd. Het zijn ook soms Nederlandse gerechten, want we bakken ook patat."

Pijn aan het hart

Oud-speler Hendrik Comvalius geniet ook van de Surinaamse gerechten als broodje pom, bakkeljauw en nasi. "Maar ik vind het wel belangrijk dat er groente in zit. De jeugd kiest tegenwoordig vaker voor patat. Dat doet mij pijn aan het hart. Diabetes type II komt veel voor bij Surinamers, vooral omdat er te weinig bladgroente wordt gegeten. Meer beweging zou ook goed zijn."

Racisme

Het eten vindt gretig aftrek bij Real Sranang als er verschillende teams van de club spelen. Het is altijd gezellig bij de Surinaamse club, maar dat is het niet altijd geweest. Hendrik Comvalius legt uit: "Als we vroeger (eind jaren '80 red.) naar een club moesten dan kon het wel gebeuren dat we discriminerende en racistische teksten hoorden. Zeker als we schitterend voetbal speelden met tik-tak voetbal." Zo zijn er situaties geweest dat er bananen op het veld zijn gegooid. "De scheids deed er weinig aan. Dit zorgde ervoor dat we voor elkaar opkwamen. Het liep weleens uit de hand en spelers werden geschorst. Maar het was niet stelselmatig. We hebben ook hele leuke wedstrijden gespeeld waar het publiek voor ons spel applaudisseerde."

Joyce Sylvester is Dijkgraaf bij het Waterschap Amstel, Gooi en Vechtstreek en heeft ook een band met Real Sranang. Haar moeder stond in de keuken en haar vader zat onder meer bij de technische dienst. Hij trok de strepen van de velden. "Ook ik werd geconfronteerd met discriminatie en racisme. Mijn ouders zeiden tegen mij en mijn zusjes dat het belangrijk is om je eigen koers vast te houden en je niets aan te trekken van mensen die discrimineren en racistisch zijn. Het gebeurt, die mensen zijn er. Maar je moet het wel aan de kaak stellen, want het is niet in de haak."

Lees ook

Tip ons!

💬 Stuur een Whatsapp-bericht met een tip, foto of video naar 06-30093003 (handig om op te slaan in je telefoon)!

📧 Contacteer de redactie of journalisten bij jou in de buurt via ons tipformulier.

Op de hoogte blijven?

🔔 Blijf op de hoogte van nieuws uit jouw regio, download de gratis NH Nieuws-app via de App Store of de Google Play Store.