Frustratie bij Oekraïne-helpers: alles geregeld, maar waar blijven de vluchtelingen?

Inmiddels is het huis al drie weken gereed om minimaal acht vluchtelingen uit Oekraïne op te vangen, maar is er van de gemeente Zaanstad nog geen duidelijkheid over de vraag wanneer de eerste vluchtelingen komen.

Even terug in de tijd. Kinderopvang Baloe uit Wormerland koopt het voormalige directeurshuis in Wormerveer om er op termijn een nieuwe afdeling op te richten. Aangezien het lang duurt met het regelen van de juiste vergunningen bedenkt Irma - tot voor kort directeur van de kinderopvang - dat het een prima tijdelijke oplossing kan zijn om hier voor een jaar Oekraïense vluchtelingen op te vangen. Want er zijn nú plekken nodig.

Van het kastje naar de muur

"In de voorfase zijn we met de gemeente Zaanstad gaan bellen", vertelt Irma. Daar verwijst men haar door naar het Centraal Opvang Asielzoekers (COA). Die stuurt haar weer terug naar Zaanstad. "Daar schoten we niet mee op. Toen hoorde ik dat er in Wormer een coördinator vluchtelingen voor Oekraïne rondliep. Daar heb ik contact mee opgenomen." De coördinator reageert heel enthousiast en vraagt Irma om haar op de hoogte te houden. Die doet dat: het huis is klaar!

Bekijk in onderstaande reportage het resultaat. Tekst loopt onder de video door.

Weer is er enthousiasme. De coördinator meldt het bij de gemeente Zaanstad om het van daaruit verder op te pakken. Daar loopt het mis. De ene ambtenaar heeft corona. Een andere ambtenaar komt met een waslijst aan eisen waar het huis aan moet voldoen, maar zet zelf niet veel stappen om er mee aan de slag te gaan. De brandweer komt langs en bevindt het huis in orde.

Sinds dat bezoek heeft Irma niks meer gehoord. "Ik stuur mailtjes, maar het is helemaal stil aan de andere kant." Het zorgt voor onbegrip: er moesten toch snel vluchtelingen worden gehuisvest? Uiteraard moet dat veilig gebeuren, maar inmiddels staat het huis al drie weken klaar en dus nog leeg.

"Ik vind het vervelend voor al die mensen die zich hebben ingezet", zegt ze. "We hebben ook sponsorgeld gekregen. Al die mensen zijn in afwachting, daar voel ik me ook verantwoordelijk voor." Zelf stelde ze haar vakantie uit om te helpen in het huis.

Irma vervolgt: "Ik was er gisteren, het zonnetje kwam binnen en ik dacht: 'wat een heerlijke plek'." Ze zag oproepjes van mensen met honden uit Oekraïne. "Ik dacht 'kom maar op', want er is hier plek genoeg. Waarom moet dit allemaal zo moeizaam?"

Als Zaanstad niet over de brug komt gooit Irma het over een andere boeg en gaat ze het zelf regelen. "Maar ik zou het fijn vinden als dit via de officiële weg gaat."