Enkhuizer oorlogsveteraan Klaas Appel (101) overleden: "Hij had nog veel plannen"

Kleindochter Heidie Mulder, zelf ook werkzaam in het leger, praat vol liefde over haar opa. "Hij was een stoere man. Een vechter, met het hart op de tong. Hij heeft zoveel meegemaakt. Zo verloor hij zijn jongste dochter. Maar altijd keek hij naar dingen uit en had hij veel plannen."

Zo wilde hij dit jaar weer naar de herdenking van de slag om Ypenburg, dat plaatsvond op 10 mei 1940. "Hij zei tegen mij: 'Je houdt 10 mei toch wél vrij in je agenda?' Ik ging daar altijd met hem naar toe, daar keek hij echt naar uit. En hij was ook bezig met zijn seniorenvakantie met zorg in Doorn. Dan wilde hij ook weer naar het Veteraneninstituut", vertelt Heidie.

'Hoorde kogels langs me vliegen'

De slag om Ypenburg herinnerde Klaas Appel nog als de dag van gisteren. Toen als jongeman van 19. Hij was vanwege de dienstplicht gestationeerd in Delft. In 2019 vertelde hij in een interview aan NH Nieuws al eens over het moment in de vroege ochtend van 10 mei toen hij naar buiten stapte, omdat hij niet kon slapen.

"Ik zag donkere stippen aan de horizon. Ze werden groter en groter. Ineens vielen er kleine stipjes uit naar beneden. Daar ontploften de bommen op barakken waar we nog een paar weken daarvoor gelegerd waren. Daarna hoorde ik de kogels langs mijn hoofd vliegen."

In 2019 werd hij geëerd voor zijn inzet. Maar een held voelde hij zich toen niet. "Ik geloof dat ik wel vier keer naar het toilet ben geweest van de spanning, voordat ik de vrachtwagen instapte. Ik was een schijtlijster, niks geen held. Maar je moest gewoon gaan, doen wat je moest doen."

Tekst gaat verder onder de foto's.

Zijn passie voor de herdenkingen en bijeenkomsten met andere veteranen was lang niet vanzelfsprekend, vertelt kleindochter Heidie. "Hij praatte nooit over de oorlog, had er ook veel negatieve herinneringen aan. Ook in de omgang met officieren. Maar vooral ook om alles wat hij gezien had. Zelf tot het laatst in zijn leven, heeft hij daar nachtmerries over gehad."

Maar toen Heidie in dienst ging, begon hij er toch wel wat te vertellen. "Vooral over de kameraadschap. Ik heb hem uiteindelijk onder dwang meegenomen naar de herdenking. Toen kwam er een kolonel (Rob van Zanten) naar hem toe. Die vroeg of hij de rolstoel van mijn opa mocht duwen. Daar was opa heel verbaasd over. 'Dat een hoge pief zoiets doet', zei hij."

Militaire stoet naar Enkhuizen 

Het leverde mooie gesprekken en contacten op. En dus kwam hij er ook graag. Vorig jaar kwam er zelfs een militaire stoet van 26 voertuigen speciaal voor hem naar Enkhuizen. "Hij heeft daar echt enorm van genoten", aldus Heidie.

Tekst gaat verder onder de foto's.

Eerder dit jaar werd Klaas Appel nog getroffen door corona, maar overleefde het. "Dat heeft hem waarschijnlijk nog meer verzwakt. Vorige week zaterdag werd hij weer opgenomen in het ziekenhuis. De artsen zeiden dat zijn hart op was", vertelt Heidie.

De familie is allemaal langs geweest, zodat er op een mooie manier afscheid genomen kon worden. "Hij was nog zo helder. Hij maakte zich ook erg zorgen om de oorlog in Oekraïne. 'Mensen leren er ook nooit van', zei hij altijd. Hij was ook heel modern, probeerde met zijn tijd mee te gaan en volgde nog steeds alles. Ik denk dat hij zelf ook wist dat hij zou overlijden. Hij overleed op de dag dat hij precies 101,5 jaar oud was."

Aanstaande maandag is de uitvaart van Klaas Appel. En uiteraard is het de bedoeling om daar ook een militaire erehaag te creëren.

Bekijk hier ook de reportage die NH Nieuws in 2019 met Klaas Appel maakte.