Alsof ze in een film zaten: Reina en Lisanne verstopten zich in kast voor overvallers

"Ik zat hier met mijn dochter", begint Reina, zittend aan de keukentafel. "We zagen uit het raam opeens een grote rookpluim. Toen dachten we: 'o jee'. Daarna hoorden we schoten. Ik zei tegen Lisanne dat ik even boven ging kijken. Ik zag politieauto's, hoorde schoten en er kwamen twee auto's aan."

Een van die auto's reed dwars door het tuinhek heen en crashte tegen een boom. Dochter Lisanne was op dat moment nog beneden en zag het allemaal gebeuren. "Ik rende zo snel mogelijk naar boven, want ja, ze hadden geweren bij zich. Ze konden zo door het raam heen schieten. Ik wist nog steeds niet wat er aan de hand was, op dat moment dacht ik dat ze ons huis zouden binnenkomen."

Tekst loopt door onder de video

"Ik schreeuwde: bukken!", zegt Reina. Ze besloten zich te verstoppen: allebei in een andere kast.

"Toen dachten we: wat nu? Ik had mijn telefoon mee gelukkig", vertelt ze. Daarmee hield ze contact met haar dochter en haar buren via de buurtapp. "Je zit in de kast en er gaan allerlei dingen door je heen: 'Nou Rein, dit kan wel eens de laatste keer zijn', dacht ik."

Afscheidsfilmpje

Dochter Lisanne dacht op dat moment precies hetzelfde. Staand bij de kast waarin ze zich verstopte vertelt ze wat ze dacht: "Straks komen ze hier naar boven en dan is dit het. Ik heb een filmpje naar mijn zus gestuurd: 'Ik weet niet hoe lang dit gaat duren, maar misschien dat ik straks er niet meer ben'."

Het duurde drie kwartier tot een uur. Al die tijd lag Reina in de kast: na enige tijd was Lisanne onder haar bed gekropen. "Op een gegeven moment hoorden we via de app dat er politie naar ons zou komen", zegt Reina. "We werden geroepen. We moesten voor het raam met zijn tweeën staan. Er stond iemand van de politie, die riep: 'kijk me aan, ik praat tegen je.' We moesten hem blijven aankijken. Daarna werd ons huis doorzocht, we moesten achter de politieauto staan en bukken."

Worsteling met overvaller

Als ze later bijkomen bij de buurman bleek die een worsteling met één van de vluchtende overvallers te hebben gehad. Hij sloot de overvaller op in de schuur, maar met gereedschap dat daar hing, wist die een raam in te slaan en te ontsnappen. "Ik ben blij dat er geen gewonden zijn gevallen", zegt Reina.

Lisanne kan het nog steeds niet bevatten: "Het lijkt alsof ik gister een film heb gekeken. Ik geloof gewoon niet dat het in mijn eigen tuin gebeurde."