Lunchroom Afsluitdijk moet sluiten: 85 jaar nostalgie rond monument te koop

Koffie en appeltaart verkoopt nog steeds het hardst in de lunchroom op de Afsluitdijk. Passanten die toch wat lekkers willen bij het uitkijken over de Waddenzee en het IJsselmeer. Elke gast vraagt zich af waarom alles met 50% korting te koop staat. "Met pijn in het hart gaan we hier weg", vertelt uitbater Alex Terpstra. "Dit is nooit de bedoeling geweest."

Zo'n tien jaar geleden heeft Terpstra de lunchroom overgenomen. "Dit zou tot aan mijn pensioen mijn werk blijven, maar Rijkswaterstaat heeft anders beslist. Zij willen de boel voor miljoenen verbouwen en daar passen wij niet meer in. Dat kregen we afgelopen november te horen. Ik heb inmiddels al het personeel moeten ontslaan en ik heb straks ook niets meer."

Het monument is een grote toeristische trekpleister. Het laat de geschiedenis zien van de aanleg van de Afsluitdijk die in 1932 is voltooid. Toen was er nog geen lunchroom. Die werd tot 1936 gebruikt als opslagplaats. In 2018 stopten nog zo'n 450.000 passanten bij het monument. "Het maakt deel uit van het rondje Amsterdam, Volendam, Marken, monument en Alkmaar. Zeventig bussen soms, maar het afgelopen jaar hebben we bijna niemand gezien."

De lunchroom heeft sowieso zware jaren achter de rug sinds het afsluiten van het fietspad voor de opwaardering van de Afsluitdijk. Daar kwam vorig jaar de coronacrisis overheen. Terpstra: "Dan is het ook niet leuk meer en heeft het ook weinig zin om door te gaan, maar ik wil hier wel graag terugkomen. Daarvoor moet ik straks ook inschrijven voor deze locatie." 

Achter de balie overhandigt Monique Berghorst koffie en appeltaart. Zij werkt al 33 jaar in de lunchroom. "Ik denk dat het kwartje pas valt als ik straks thuis zit. Ik kom van Den Oever en ben hier meegegroeid. Vroeger voer ik op de Rijnvaart en kende ik hier veel mensen en toen ben ik hier komen werken. Heerlijk al die toeristen. En ik maak nog steeds foto's van het uitzicht. Het voelt vreemd en onwerkelijk dat we hier weg moeten", vertelt Monique. 

Een echtpaar uit Wieringerwerf staart over het tafeltje naar de oude schoolkaarten van Nederland. De hele serie is te koop. "Ik kwam hier al als jongen van 6 met mijn ouders", vertelt Arjan Schiphof. Hij is met zijn vrouw toch nog even naar het monument gekomen voor iets tastbaars. "Jammer, er gaat weer wat verloren. En jammer voor de mensen die hier hun ziel en zaligheid in hebben gelegd."

"Dat is het ook", zegt eigenaar Terpstra. "Mensen komen hier voor het zicht op het water, de nostalgie en het oude interieur. Ik hoef niets te bewaren. We hebben veel overgenomen en veel aangevuld, maar het gevoel erbij is nu niet meer zo fijn. Het is een beetje een zuur afscheid en het valt ons zwaar. Het is nooit werken geweest, meer een hobby."