Syrische broers pakken leven voortvarend op met eigen fietsenzaak in Vogelenzang

Jamil was 14 en Daniël 11 jaar oud toen hun moeder met hen besloot te vluchten uit het door oorlog geteisterde land. Als christelijke familie waren ze hun leven niet zeker en bovendien wachtte de jongens de dienstplicht. "Dan had ik moeten vechten in plaats van nu fietsen repareren", concludeert de goedlachse Jamil.  

Het gezin is in Vogelenzang neergestreken na verblijf in asielzoekerscentra in Ter Apel en Alkmaar. En daar floreren ze, samen met hun moeder die werkt in de plaatselijke supermarkt. Vlak voor de opening worden dan ook allerlei boeketten langsgebracht van dorpsbewoners en bijna iedereen die langs wandelt of fietst komt ze even succes toewensen. 

Ook de burgemeester komt langs om het lintje door te knippen, iets wat hij zeker niet bij de opening van elke winkel doet. Maar Jamil, Daniël en hun moeder Mirna kent hij, omdat hij ze zelf heeft genaturaliseerd tot Nederlandse burgers. 

De twee Syrische broers vinden het lastig om over het verleden te praten. Daniël weet nog van zijn jeugd dat 'je van tevoren niet wist of je bleef leven'. En zijn oudere broer Jamil huiverde voor zijn diensttijd. "Ik wilde niet de oorlog in." En over de vlucht uit Syrië wil Daniël het liever helemaal niet hebben. Hun moeder Mirna weet dat ze heel veel oorlog hebben meegemaakt. "Ze hebben heel veel geleerd daar om sterker te worden en op hun eigen benen te blijven."

Dat is ook de grote drijfveer voor het opzetten van hun eigen zaak. Jamil is eigenaar en Daniël, die ook nog zijn opleiding moet afronden, is bij hem in dienst. En beiden houden ze van het reparatiewerk. Het liefst aan auto's, maar dat blijft een hobby. Fietsen in Nederland, zeker de elektrische fietsen, hebben de toekomst. 

De agenda voor reparaties voor morgen is al volgeboekt. De Vogelenzangers staan te trappelen om niet meer naar het volgende dorp te moeten lopen met een kapotte fiets.