ANNA PAULOWNA - Na dertig weken zwangerschap, beviel Lisette in mei van haar zoontje Duuk. "Hij zag er zo mooi en perfect uit, maar hij deed het niet." Fysiek is Duuk er niet meer, maar gevoelsmatig komt hij dankzij foto's heel dichtbij. De foto's werden gemaakt door een fotograaf van stichting Still, maar door de coronacrisis ligt dat werk tijdelijk stil. En juist daar wil Lisette wat aan doen. "Dit is zo belangrijk voor ouders."
Lisette Dijkhuis (35) was in mei dertig weken zwanger van haar zoontje Duuk, toen ze op een avond geen beweging meer voelde in haar buik. "Normaal begint hij na het eten altijd te trappen, maar nu voelde ik niks." Ze vond dit gek en liet voor de zekerheid een CTG-scan maken, een scan om te controleren of de hartfrequentie van het kindje goed verloopt. Maar de verpleger zag niks en Lisette ging weer naar huis.
Een dag later werd opnieuw naar de buik van Lisette gekeken, maar dit keer met een echoapparaat. Ze zag de paniek in de zuster's ogen en wist het meteen. Dit was goed mis. Ook zelf zag Lisette dat er geen hartje klopte. Duuk was er niet meer. "Mijn hele wereld verging."
Tekst gaat verder onder de video
Lisette over het verlies van haar zoontje Duuk - NH Nieuws
Lisette was gebroken, maar de bevalling moest nog plaatsvinden. Dit gebeurde de volgende ochtend. "Toen heb ik een pil gekregen om de bevalling op te wekken", vertelt ze. Het was fysiek en emotioneel uitputtend, maar de medewerkers van de Noordwest Ziekenhuisgroep in Den Helder hielpen haar erdoorheen. "Alle lof voor de mensen daar", vertelt ze.
Op 28 mei om 21.15 uur kwam Duuk ter wereld. Hij zag er piekfijn uit. "Zo mooi en perfect. Ergens hoopte ik nog dat hij het deed." Lisette slikt. "Maar dat was niet zo. Hij was er niet meer."
De vriend van Lisette maakte hand- en voetenafdrukjes van Duuk, Lisette heeft daar nu een tattoo van, waarna Duuk in een mandje werd gelegd. Hij kreeg een mutsje op en een dekentje omgewikkeld. "Hij leeft niet, maar toch voel je de drang om voor hem te zorgen."
Stichting Still
Vervolgens werd een fotograaf gebeld die werkt voor stichting Still. Hij maakt onderdeel uit van een netwerk van 119 fotografen die zich vrijwillig inzetten om ouders een waardevolle herinnering te geven aan hun zieke, stervende of overleden baby. 'Legt de herinnering vast, als het leven even stilstaat' is de leus van Still. Het ziekenhuispersoneel had geregeld dat de fotograaf langskwam en Lisette liet het maar gebeuren, vertelt ze. "Veel ging langs mij heen die avond."
Pas later besefte ze hoe belangrijk de foto's waren. Want gevoelsmatig is Duuk nu altijd dichtbij. "Zijn gezichtje, oogjes, neusje, mondje. Je lichaam voelt wat je ogen zien. En hoe scherper de foto's, hoe meer dat zo'n gevoel opwekt", zegt ze. Ook voor haar verwerking hebben de foto's erg geholpen.
"En voor mijn dochter van drie is het heel belangrijk. Ik kan haar later laten zien wie haar broertje was geweest."
Tekst gaat verder onder de foto
Wie de fotograaf was, heeft Lisette nooit kunnen achterhalen. Maar ze is hem eeuwig dankbaar.
'Hartverscheurend besluit'
En omdat Lisette uit eigen ervaring spreekt en weet hoe belangrijk zo'n aandenken is, gaat het door merg en been dat andere ouders die nu hetzelfde meemaken niet zo'n foto kunnen krijgen. Want door de coronacrisis ligt het werk van de fotografen stil. Op de website van de stichting valt te lezen dat ze het 'hartverscheurende besluit hebben moeten nemen om de werkzaamheden tot aan 19 januari stil te leggen'.
'Onze harten gaan op zwart. Elke dag intens verdrietige ouders teleurstellen is zwaar', schrijven ze.
Ondanks dat Lisette begrip heeft voor de beslissing, wil ze ervoor zorgen dat de fotografen zo snel mogelijk weer aan het werk kunnen. "De overheid moet hier een prioriteit van maken. De mensen in het zorgpersoneel zijn vreselijk belangrijk, maar ik denk dat de fotografen ook zeker bij die groep horen. Want dit kan je na de lockdown nooit meer overdoen."
Download de app
🔔 Blijf op de hoogte van nieuws uit jouw regio, download de gratis NH Nieuws-app via de App Store of de Google Play Store.