'Hoogovenman' Frits van Wieringen (64) zwaait af, maar met een waarschuwing

Was er gedoe bij de staalgigant, dan stapte de lichtvoetige Frits van Wieringen de brug voor het Dudokhuis maar weer eens op, om verzamelde media antwoord te geven. Altijd recht voor zijn raap. Plannen voor een fusie, reorganisatie of overname? Preses Van Wieringen stak sinds 2000 zijn mening niet onder stoelen of banken.

Met als inzet op te komen voor ‘zijn’ mensen bij de staalfabriek. Na 20 jaar zet de voorman er een punt achter en blikt hij, samen met NH Radio, terug op mooie en roerige jaren bij de staalfabriek.

Eerst maar even terug in de tijd. Hoe is het voor jou begonnen bij Tata Steel?

"Dat was in 1999, daarvoor werkte ik altijd voor DSM. Het was toen net Corus, na de fusie met British Steel. Eerst heb ik toen een jaar gewerkt bij de dompelverzinklijn, waar staal verzinkt wordt voor de automobielindustrie. En na een jaar ben ik verkozen als voorzitter van de centrale ondernemingsraad. Voor Nederland en de Europese ondernemingsraad, een dubbelrol. Dus het werk bij de dompelverzinklijn heb ik daarna snel moeten afbouwen. Dat was niet te combineren."

Het bedrijf was toen net overgegaan van Hoogovens naar Corus. Hoe was dat toen?

"In het begin was iedereen positief over die fusie. Het eerste jaar ging ook redelijk goed. Maar daarna ging het steeds meer bergafwaarts. De verliezen in het Verenigd Koninkrijk bleven doorgaan. En dat was gewoon een groot probleem. De economie ging toen ook nog eens slecht. Het idee was om samen met de Britten drie soorten metalen te produceren: staal, aluminium en roestvrijstraal. Daar is eigenlijk niets van terechtgekomen."

Na twintig jaar neem je afscheid in een historisch onrustig jaar bij Tata Steel. Stakingen, de coronacrisis, en het vertrek van directeur Theo Henrar. Was het voor jou ook een bizar jaar?

"Ja dat kun je wel zeggen. Er zijn altijd up's en downs in zo'n groot bedrijf. Maar dit was wel een heel roerig jaar. Het ontslag van Theo Henrar, 25 dagen staken in het bedrijf. De milieuproblematiek, die nog heel actueel is op dit moment. En nu ook nog de mogelijke verkoop van Tata Steel Nederland aan het Zweeds-Finse SSAB. Ik had niet gedacht dat mijn laatste jaren zo hectisch zouden verlopen."

Ik moet denken aan Danny Vera en zijn nummer Rollercoaster.

Frits moet lachen: "Exact."

Het is ook een enorme verantwoordelijkheid lijkt me, om de belangen te vertegenwoordigen van al die duizenden werknemers. Je moet dan toch ook goed aanvoelen wat er leeft bij de mensen op de werkvloer.

"Het zijn er totaal zo'n 10.000, waarvan de meeste in IJmuiden werken. En dat gaat ons wel goed af. En ik zeg bewust ons, want ik doet dit niet alleen, maar met een heel team; een fijnmazig netwerk met ondernemingsraadleden. Dan hoeft er maar iets te gebeuren en wij horen dat. En al die leden hebben een smartphone dus dat gaat razendsnel."

Het was het laatste jaar erg onrustig. Met stakingen en ook het vertrek van bestuursvoorzitter Theo Henrar.

"Dat klopt. Ik had niet verwacht dat de aandeelhouder dit besluit zou nemen. Want ik wist dat het zou leiden tot veel onrust. Maar men nam toch dat besluit. Ik heb nadrukkelijk gewaarschuwd dat niet te doen, maar het heeft niet geholpen."

Frits van Wieringen tijdens een bijeenkomst met COR-leden. Tekst gaat verder onder de foto.

Nu zijn er gesprekken met SSAB over de mogelijke overname van Tata Steel in IJmuiden. Heb je er vertrouwen in?

"We zijn nog bij de beginfase. Want voordat je het gaat verkopen moeten we het bedrijf eerst scheiden van het Britse deel. En uiteindelijk - als alles goed gaat - zal het verkocht worden aan de Zweden. Maar dat gaat zeker nog maanden duren voordat daar iets zinnigs over te zeggen valt."

Het was ook het jaar dat er onderzoeken naar buiten kwamen waar veel onrust over is ontstaan. Vooral bij omwonenden over schadelijke stoffen in onder meer de grafietregens. Worden jullie daarover aangesproken?

"Absoluut. Op verjaardagen, bij kennissen, overal wel. Ook in de omgeving waar ik nu woon, in Alkmaar. De milieuproblemen onderscheiden we eigenlijk in twee delen: dat is de CO2 discussie die in heel Europa wordt gevoerd, vaak over de langere termijn. En het lokale probleem voor de inwoners in de IJmond. En ook voor de werknemers. In ons laatste overleg met Hans van den Berg (directeur Tata Steel) hebben we hem er nog eens op gewezen dat dit echt topprioriteit moet worden. Een slechte relatie met je buren kan je je namelijk niet permitteren."

Hoogovens stond altijd bekend als het warme familiebedrijf. Maar er is al twee jaar geen kerstpakket meer gegeven. Is dat gevoel er nog wel?

"Het is net aan wie je dat vraagt. Er zijn nu ook veel jonge mensen aan het werk. Die zullen daar anders over denken, dan de werknemers die nog voor Hoogovens hebben gewerkt. Ik heb zelf altijd in Velsen-Noord gewoond. Daar was Hoogovens echt een begrip. Ze hadden een eigen winkel, een sportclub. Maar dat is niet meer echt van deze tijd, denk ik. Je ziet dat in de hele samenleving terug. Maar grote veranderingen in de omgang met vakbonden, ondernemingsraden en werknemers: dat denk ik niet."

Hoe zie je de toekomst van het bedrijf. Bestaat Tata Steel over twintig of dertig jaar nog wel?

"Ik heb veel vertrouwen in de toekomst. We zijn enorm aan het investeren. Er wordt dan in de krant geschreven dat dat niet meer gebeurt of dat het een aflopende zaak is, maar dat wordt meestal geuit door mensen die niet weten wat er aan de hand is. Er is nu ook geld vrijgemaakt om de milieuproblematiek aan te pakken. Dat zal niet van vandaag op morgen allemaal gebeurd zijn, maar de aanzet is gegeven. Dus ik heb er alle vertrouwen in dat we er over twintig jaar nog zijn."

Tot slot: Wat ga jij nu doen? Vissen?

"Haha. Nee, ik hou niet van vissen. Ik heb allerlei hobby's, fotografeer graag. Sporten vind ik ook leuk. Een klusser ben ik niet, maar gelukkig is mijn huis net verbouwd. En ik ben gek op reizen, maar dat ligt even stil. Maar ik mag toch hopen dat we in april of mei wel weer kunnen reizen.