Het kon niet uitblijven. Met ingang van vandaag wordt er gestaakt bij Tata Steel. De werknemers vrezen niet alleen voor hun baan, maar ook voor het voortbestaan van de staalfabriek. Het is de eerste staking sinds 1991. Samen met oudgedienden blikt NH Nieuws terug.
"De continuïteit van het bedrijf staat op het spel. We moeten een signaal laten horen", zegt Paul Kieftenbeld, al 34 jaar werkzaam bij het concern. Kieftenbeld was er al bij toen de fabriek voor het laatst korte tijd plat ging. De inzet toen was onder meer een vijfploegendienst.
Nu zijn de belangen groter, want het personeel denkt met duizend man minder niet meer dezelfde kwaliteit staal te kunnen produceren. In de reportage van NH Nieuws spreekt Kieftenbeld zijn zorg uit over zijn eigen toekomst.
Met Cinta Groos, die er ook bij was in 1991, blikt hij terug. "De staking van toen bracht een enorme solidariteit te weeg", herinnert zij zich.
Trots
Groos sreekt van 'een spannende tijd'. Maar daarmee wil ze niet zeggen dat ze uitkijkt naar de staking. "Je doet het liever niet, het druist in tegen je gevoel want we zijn allemaal trots op wat we maken. Maar het is echt noodzakelijk."
En dan is er ook nog Arturo Asuni, die als één van de eerste Italianen neerstreek in IJmuiden en dankzij de Hoogovens een bestaan opbouwde. Hij deed niet mee aan de staking. "Ik werkte in de haven, dat was toch een beetje apart volk."