HOOGWOUD - Al 30 jaar werkt Wiebo Beenen als jongerenwerker in Hoogwoud. Dit jaar vierde hij zijn jubileum: er werd een boek over hem uitgebracht en hij werd zelfs geridderd door de burgemeester. Toch heeft hij dit werk nooit voor zichzelf gedaan. "Ik vind het mooi om dingen voor anderen te doen", vertelt hij trots.
Door regioredacteur Lotte Stekelbos
Het bruist en leeft in Sportcentrum De Weyver in Hoogwoud. Hier bevind ik me in het hol van de leeuw, want dit is het epicentrum van de Gabberweek - die elk jaar in de voorjaarsvakantie wordt georganiseerd in het West-Friese dorp.
Of er hier wordt gehakt en gedanst met een kaal hoofd? "Gabber staat voor maatje", legt Wiebo uit. "Het is een week vol vrienden en samenzijn, en leuke activiteiten." Gabberweek is één van zijn trotsen die hij tijdens zijn werk als jongerenwerker heeft opgebouwd.
Tekst gaat verder onder foto
Het is voor deze 54-jarige weldoener een jubileumjaar, want hij doet dit werk al dertig jaar. Destijds kwam Wiebo vanuit de Betuwe naar West-Friesland. "Ik solliciteerde op een functie van ambulant jongerenwerker, maar ik kon in die functie veel vrijheid krijgen om hier alles te ontwikkelen. Daarom ben ik hier naar toe verhuisd", vertelt hij. Die vrijheid heeft hij vervolgens al die jaren met beiden handen aangepakt. "We hebben hier alles vanaf de grond af opgebouwd. Er was hier bijna niets. Maar ik mocht altijd zonder gêne aan de gang."
Kwetsbare jongeren
Kinderdorp, jongerencentra, Pardoes, Zomerpop en Gabberweek zijn slechts een greep uit de activiteiten waar de jongerenwerker een vinger in de pap heeft. Maar het meeste licht zijn gezicht op, als hij praat over het helpen van kwetsbare jongeren en ouderen. "Soms zitten er van die krenten in de pap bij, die je dan ziet opfleuren. Het doet ze zo goed, en mij ook."
"Een stukje aandacht hebben voor elkaar is de rode draad in mijn werk"
Wiebo heeft zijn focus altijd op het positieve gericht. "Toen de documentaire 'Het verdriet van West-Friesland' uitkwam, hebben wij een tegengeluid laten horen en zijn we de Tour de Fris gaan organiseren. Waarom altijd maar zeggen dat iets niet goed is en niet kan?
En zo kreeg hij ooit een bijzonder tegeltje van zijn collega overhandigd, die zijn motivatie en grenzeloze enthousiasme uitdrukt.
Tekst gaat verder onder de foto
Aanleg voor het vak
Maar hoe merk je op 24-jarige leeftijd dat je aanleg hebt om met mensen en jongeren te werken? "Ik ben goed in het motiveren van mensen, dat is altijd zo geweest. Ik doe graag dingen voor een ander en vind het leuk om mensen plezier te laten beleven in hun vrije tijd. Sommige dingen ontroeren mij ook, zoals de wensboom die we in het dorp hadden staan. We vervullen de laatste wensen van mensen en dat is soms wrang", vertelt hij.
Een stukje 'aandacht voor elkaar' is volgens Wiebo de rode draad in zijn werk en zijn bestaan. "Iets voor elkaar doen en naar elkaar omzien: dat vind ik belangrijk."
Trots
Zijn carrière staat omschreven in het boek 'Wiebo's Honger'. Het is een eerbetoon aan alles en iedereen die zich inzet voor het welzijn van de inwoners van de gemeente Opmeer. Tijdens de boekpresentatie op 14 februari werd hij ook nog eens geridderd door de Opmeerse burgemeester Gertjan Nijpels.
Of Wiebo trots is op alles wat hij hier voor de mensen heeft gedaan? "Absoluut! Hoe kan je daar nou niet trots op zijn?" Het ontroert hem zichtbaar. "Ik heb de jeugd hier zien opgroeien en ik krijg nu te maken met die tweede generatie. Ik heb er altijd voor gekozen op een vaste plek te blijven en hier echt iets op te bouwen. Als het aan mij ligt, ga ik hier voorlopig nog niet weg."
En wat hij hoopt dat het boek misschien bereikt? "Tsja, ik zou wel willen dat elke samenleving er zo uit komt te zien."
💬 Mail ons met jouw verhaal!
Heb jij tips, een verhaal te vertellen of een interessante foto gemaakt? Stuur ons jouw nieuws via [email protected]!