Zeilmakerij in het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen is geen ambacht voor de show

Jarenlang was ze zowel zeilmaker voor moderne schepen, als schaatstrainer. "Maar na een jaar of vijftien wilde ik wat anders. En toen heb ik hier gesolliciteerd. Nu kan ik zonder tijdsdruk werken en mag ik dit mooie werk doen."

In de zeilmakerij gaan de gedachten automatisch terug naar het verleden. Zwaar werk, zo blijkt. "Er waren tochtige ruimtes. En er was geen Arbodienst, die vertelde dat je geen tien uur op een bankje mocht zitten om zeilen te maken. Het leven was heel anders", legt Karin uit.

Tekst gaat verder.

De zeilmaker vindt het belangrijk dat de ambachten, zoals er heel veel zijn bij het Enkhuizer Zuiderzeemuseum, in ere worden gehouden. "Als ik wel eens in andere landen kijk, gaan ze er daar beter mee om dan in Nederland. Gelukkig doen we er bij het Zuiderzeemuseum veel aan. Het is belangrijk om deze kennis te behouden en over te dragen."

Zeilen repareren of maken in opdracht

Zoals gezegd, de zeilmakers zitten er niet voor de show. Ze repareren zeilen die in het museum gebruikt worden, en maken in opdracht ook nieuwe. "Maar we zijn blij als het in één seizoen lukt om één heel groot zeil te maken."

En werkt blijft er altijd. Want alles wordt gemaakt van natuurproducten, zoals katoen. En dat heeft ook zo z'n nadelen. "Het vreet snel weg door de zon. Dus je zit in een soort cirkel waardoor je voor het museum altijd werk hebt."