Gerard woont in het Zuiderzeemuseum: "Zolang ik gezond ben, blijf ik hier"

In 1971 vindt Gerard de Wilnisse aak, gebouwd in 1897, op een vuilnisbelt en knapt die helemaal op. Een transportschip dat in vroegere tijden ook voer over de Zuiderzee. Als hun dochter het huis uit is, besluiten hij en zijn vrouw Maartje alles te verkopen en op het schip te leven.

Huis verkocht en varen op de Oostzee

Hij is dan net 52 jaar oud. Ze varen de Oostzee op en trekken door Europa. Op verschillende plekken overwinteren ze. En zo komen ze tien jaar terug ook in Enkhuizen terecht. Daar krijgen ze de vraag of ze in het Zuiderzeemuseum willen komen liggen met hun unieke, bijna volledige authentieke schip. 

"Dus ik zei: 'horen we dat goed'. Maartje twijfelde ook niet, dus gingen we daar liggen. En we zijn gewoon gebleven", vertelt Gerard lachend. Inmiddels is hij een soort havenmeester en houdt als het museum gesloten is een oogje in het zeil.

Tekst gaat verder onder de foto.

Drukke avonden in haven Zuiderzeemuseum

"Het oogt rustig, maar 's avonds komen hier nog meer schepen die hier overnachten en 's ochtends alweer weg zijn. En jongeren die met rubberbootjes rottigheid komen uithalen. Maar dat valt in het niet met als je in een gewone haven ligt."

Maartje overleed enkele jaren geleden. Maar Gerard wil niet anders dan op schip blijven wonen. "Het contact met de mensen is leuk. En als ik even rust wil kan ik achterin het schip zitten. Het is van alle gemakken voorzien."

Gerard schenkt schip aan museum na zijn dood

Hoe lang hij nog in het museum blijft? "Ik heb altijd gezegd dat ik niet meer hoef te varen, maar wil het schil wel zelf kunnen onderhouden. Anders ga ik eraf. Wel hebben we al afgesproken dat ik het schip uiteindelijk schenk aan het museum. Maar zolang ik gezond blijf en hier lekker kan kletsen blijf ik hier."