Jouke neemt afscheid van volière Hoorn: "Ik beschouw de vogels als mijn kinderen"

Deze week nog bracht hij voor de laatste keer vogels naar de volière, daarna leverde hij zijn sleutels in en kwam er een einde aan de periode van 11 jaar. "Ik beschouw de vogels als mijn kinderen, want je moet ze goed verzorgen." 

Met het einde van de Hoornse vogelvereniging kondigde de Hoornse vogelvriend zijn afscheid aan. "Ik vind het jammer, maar vind het wel fijn dat kinderboerderij De Woid het beheer overneemt. Eerst dacht ik: 'De volière verdwijnt', maar gelukkig gaat het lekker door. En dat is maar goed ook, want de volière bestaat al meer dan 100 jaar. Die mag niet verdwijnen."

'Het knapt niet op'

Het afscheid zorgt voor een dubbel gevoel. "De vogelvereniging Vogelvrienden Hoorn is ermee gestopt en het is nu overgedragen aan de gemeente. De potjes daar raken leeg en het geld wordt aan andere zaken uitgegeven. Er is veel achterstallig onderhoud, maar de gemeente doet er in mijn ogen niet veel aan. Ik ben hier constant bezig, maar het knapt niet op. Daarom heb ik er geen zin meer in, dan is het klaar."

Elf jaar lang kwam hij er. Iedere dag weer. In de winter zelfs twee keer op een dag. Dikwijls stapte hij hoofdschuddend de volière binnen, als deze weer was getroffen door vandalisme. "Er waren eens drie hokken opengeknipt door een dierenactivist. Een aantal vogels was eruit gevlogen en die waren dood, want daar kunnen ze niet tegen. Als je iets van vogels weet, doe je dat niet." 

Hij toont ook de gaten in het rieten dak. "Dan gaan ze erop lopen, in het weekend. Of je vindt na het weekend een jointje in één van de hokken. Het is niet normaal. Eén keer vond ik een eekhoorn op de grond, die was gespiesd door een enorme ijzeren pen. Dan kookt je bloed, kan ik je vertellen." 

Ook na zijn vertrek als beheerder en verzorger zal Jouke als bezoeker de vogels blijven bezoeken. Bang voor een zwart gat is hij niet. "Ik heb thuis 32 vogels, dus ik hoef mij niet te vervelen."