Na relatiebreuk is Emma (41) parttime dakloos, is een scheidingshotel de oplossing?

"We kunnen het huis wel verkopen, maar mijn salaris is te laag om iets anders te kopen", zegt Emma (niet haar echte naam, red.). "Voor de vrije huursector verdien ik ook te weinig en de wachttijden voor sociale huur zijn minstens zes jaar." Ze woont daarom noodgedwongen onder één dak met haar ex, de vader van haar vier kinderen. 

Emma was 21 jaar samen met haar man. De relatie eindigde toen hij een ander bleek te hebben. Nu zoekt Emma een plek waar ze samen met haar kinderen terechtkan. "Momenteel wonen ze in ons huis en wisselen mijn ex en ik elkaar af. Om de week ben ik dus dakloos, dan slaap ik bij een goede vriend."

Benarde situaties, ook voor kinderen

Susanne Peereboom is maatschappelijk werker bij Socius Maatschappelijk Dienstverleners. Ze komt dagelijks in contact met mensen die de dupe zijn van de woningcrisis. Ze ziet vaak ex-partners die noodgedwongen met elkaar onder één dak moeten leven. "Het zijn vaak zeer benarde situaties, waarbij vaak jonge kinderen betrokken zijn," vertelt Peereboom.

Ook al slaan ouders niet dagelijks met de deuren, de spanning thuis voelen kinderen haarfijn aan, legt ze uit. "Een vuile blik of een negatieve reactie kan al veel impact hebben. Als je helemaal klaar bent met elkaar, is het moeilijk om nog op een gezonde manier met elkaar samen te leven."

Leven staat stil

Emma kan op dit moment niet verder met haar leven, vertelt ze. "Het is klote. Wat ik ook probeer ik loop steeds tegen een muur en begint het riedeltje weer opnieuw."

Ze heeft al verschillende opties overwogen. "Bij het 'Onder de Pannen' project kunnen we niet terecht met vier kinderen en als ik anti-kraak zou huren, mag ik mijn kinderen niet inschrijven. Daarnaast betaal ik nu nog steeds de helft van het huis, dus heb ik geen geld om iets nieuws op te bouwen."

Scheidingshotels

Peereboom doet haar uiterste best om ex-partners in zo'n situatie zo goed mogelijk te begeleiden. Een nieuwe woning kan ze ook niet tevoorschijn toveren, daarom ging ze op onderzoek uit.

"In veel gemeenten zie je initiatieven zoals 'scheidingshotels'. Dit zijn betaalbare kamers voor één ouder, waar gemiddeld drie jaar gewoond mag worden. In Haarlem bestaat dit al, dus ik wil dat ook in Beverwijk zien!", zegt ze enthousiast.

Peereboom organiseert op 28 mei bijeenkomsten waar ze mensen met huisvestingsproblemen samenbrengt. "Ik wil met hen brainstormen en onderzoeken welke alternatieven voor wonen er nog meer zijn. Zijn 'scheidingshotels' ook een optie in de IJmond?"

Voor Emma zou het in ieder geval een verademing zijn. "Ik wil gewoon een eigen plekje waar ik met mijn kinderen kan zijn." Aanmelden kan via deze link.