Han schaatst 150 rondes voor zijn kleindochter: "Door een wonder mag zij er nog zijn"

Han is een schaatsliefhebber. Tijdens de strenge winter in 1963, waarin ook de beruchte koude Elfstedentocht werd gehouden, zette hij de eerste schreden op het ijs. "Vanaf dat moment was het ook mijn ding", zegt hij. Dat kleine ventje van toen heeft inmiddels twee keer de 200 kilometer tocht op de Oostenrijkse Weissensee geschaatst.

Hij rijdt al jarenlang met een groep fanatieke Texelse schaatsliefhebbers iedere week rondjes op schaatsbaan De Meent in Alkmaar. Met nog vier van deze liefhebbers, Jan Jacob de Jong, Niels Bakker, Andre van den Berg en Dirk Barends, gaat hij nu schaatsen om geld in te zamelen voor Stichting Hartekind.

Elk jaar overlijden er 150 kinderen aan de gevolgen van een hartafwijking en dat maakt een hartafwijking doodsoorzaak nummer 1 bij kinderen tot 15 jaar. Vandaar dat de schaatsers ook 150 rondes rijden. "Dat is ruim 50 kilometer", zegt Han.

Hij heeft er zin in om met zijn sportieve vrienden de uitdaging aan te gaan. Voor hem heeft het nog een speciale betekenis. Want drie jaar geleden werden hij en zijn vrouw overvallen met het nieuws dat hun kleindochter werd geboren met een hartafwijking.

Hun dochter Ilse en haar partner Michelle wonen in Zwitserland. "Wij wisten dat de kinderen op 7 oktober geboren zouden worden doormiddel van een keizersnede. Maar als je dan niets hoort, lopen de spanningen behoorlijk op."

Tekst gaat door onder de foto. 

De kleintjes kwamen na 34 weken op de wereld. Met een gewicht van nog geen twee kilo en een hart dat niet goed functioneerde bij Lynn. Het kruispunt in het midden van het hartje was niet dicht en de hartkleppen waren niet goed ontwikkeld, waardoor de kleine een hoge hartslag had.

"Een operatie was toen niet mogelijk, omdat de risico's te groot waren", zegt Han. "Het doel was de kleine Lynn zoveel mogelijk te laten groeien , zodat de operatie “makkelijker” zou zijn. Onder de vijf kilo is het risico veel groter.”

Maar dat bleek achteraf niet eenvoudig, omdat ze door de hoge hartslag de melk ook weer uitspuugde. "Uiteindelijk bleek de kleine Lynn een echte vechter." Een klein wit streepje op haar lichaam is nog de enige herinnering aan de zware operatie die ze destijds moest ondergaan. Ze is inmiddels drie jaar en nagenoeg gezond, evenals haar tweelingbroertje Sven. 

Hartekind

Het was voor Han daarom ook niet zo'n moeilijke keus om mee te doen met het sportieve evenement voor het Hartekind. "Een hele goede reden om straks 150 rondes te schaatsen met als doel geld te doneren voor het noodzakelijke wetenschappelijke onderzoek, zodat minder kinderen ten gevolge van een ernstige hartziekte komen te overlijden."

Hoewel hij al bijna zijn hele leven schaatst, heeft hij de techniek pas na zijn veertigste goed onder controle. "Mijn vrouw Ingrid gaf mij schaatslessen cadeau op De Meent", zegt Han. "Ik heb toen in eerste instantie veel moeten afleren." Daar werd vooral getraind op techniek. Die training heeft hij vele jaren volgehouden, samen met vriend Andre van den Berg. Daarna was het vooral lange afstanden schaatsen, zowel op kunst- als natuurijs.

"Wat er zo mooi is aan schaatsen? Je bent in de buitenlucht en je hebt een gevoel van vrijheid. Je ziet Nederland ook op een andere manier. Als er even natuurijs ligt, dan pakken we de auto en gaan erop uit. Ik heb op vele plekken geschaatst."

Aan die ene mooie tocht langs elf steden in Friesland heeft hij nog niet meegedaan. Wel op skeelers. "Dat was ook een heroïsche tocht", zegt hij. "We hebben toen 215 kilometer gereden. Maar die dag was er veel regen en windkracht zes. Daar moest je wel licht gestoord voor zijn om de elf steden te rijden", lacht hij.

Thialf

Op 17 maart is het zover. Hij had gehoopt op een paar honderd euro op te halen. "Maar de teller staat al op meer dan 2000 euro", zegt Han. "Het is bizar, dit heeft mij compleet overdonderd" Hij heeft inmiddels zijn eigen sponsorpagina op de site van Hartekind. Hij krijgt ook veel sponsoring uit Zwitserland, waar zijn dochter actief sponsors heeft benaderd.

"Dit is voor een mooi doel", zegt Han. "En het is ook geen straf om in Thialf te rijden." Het is de schaatstempel waar alle grote toernooien worden gehouden. En daar rijdt straks Han met zijn groepje schaatsvrienden als Team Texel Hartekind. "Het is magisch", zegt hij. "En het wordt een hele mooie dag. Speciaal voor Lynn en alle andere hartekindjes."