Op zoek naar het Irene Schouten-effect: "Mooi dat jonge sporters gemotiveerd raken"

Paniek in huize Schouten, op de eerste dag van dit jaar. Want waar ze ook zocht, op de dag van het NK Marathon kon Irene Schouten haar eigen marathonpak nergens vinden. Dus werd ze in een geleend pak van ploeggenootje Marijke Groenewoud 'gewoon' weer de beste van Nederland, voor de achtste keer. 

De verklaring achter het 'verdwenen schaatspak' kwam al snel aan de oppervlakte: ze had het zelf weggegeven aan STG Koggenland, háár vereniging, waarvan ze nog altijd lid is. Niet Irene zelf, maar Sam Veldkamp uit Hauwert rijdt tegenwoordig rondjes in het pak. "Een grappig verhaal", zegt STG-voorzitter Ed Entius uit Nibbixwoud. "En typisch Irene. Ze doneert al haar pakken aan onze vereniging. Dat geeft wel aan wat voor gevoel ze bij onze club heeft, nog steeds." 

Ze is uithangbord én inspirator ineen voor STG Koggenland, dat ooit ontstond uit tien natuurijsverenigingen uit de gemeente Medemblik. "Zeker gezien haar mentaliteit. En ook vanwege de weg die ze heeft afgelegd naar de top. Via het marathonschaatsen naar de wereldtop van het langebaanschaatsen. Dat is geen gewone route, maar wel een weg die meer van onze leden nu bewandelen. Omdat ze zien dat het ook zo kan."

Is er ook sprake van een Irene-effect, waardoor meer kinderen gaan schaatsen? Entius herinnert zich een gesprek met een ouder, tijdens de Olympische Spelen - nu twee jaar geleden. "Ze zei toen: 'Heb je wel enig idee welke invloed Irene heeft op die kleintjes?' Daar had ik zelf nog niet heel erg over nagedacht, maar ik vond het wel mooi om te zien dat jonge sporters gemotiveerd raken door iemand als Irene. Het is moeilijk om te zeggen of het puur door Irene komt, maar ons ledenaantal loopt in ieder geval niet terug. Dat is bij andere verenigingen wel anders."  

Tekst gaat verder onder de foto.

Oud-schaatser Jakko Jan Leeuwangh is manager van ijsbaan De Westfries in Hoorn. In de hal hangt een groot doek van de meervoudig Olympische kampioen uit Hoogkarspel. 'Wij gaan voor goud', staat er op. "Ik denk dat West-Friesland heel trots is op Irene en op het feit dat ze hier vandaan komt. Maar om nu te zeggen dat wij meer kaartjes verkopen op het moment dat ze goed presteert, dat gaat wat ver. Het maakt voor recreatieve schaatsers weinig uit en kinderen kijken over het algemeen geen schaatsen op televisie. De mensen komen denk ik vooral omdat ze het leuk vinden om te schaatsen."

Nalatenschap van Irene

Schouten is toe aan een nieuwe fase in haar leven, gaf ze in haar afscheidsinterview aan. Maar hoe moet haar nalatenschap eruit gaan zien? "Ze blijft uiteraard van harte welkom bij de club", zegt Entius. "Irene moet eerst maar even uitzoeken wat ze allemaal wil gaan doen, maar het zou mooi zijn als ze iets voor de schaatssport kan blijven betekenen. Als trainster, of in de voorlichting. Ze heeft natuurlijk een bak aan ervaring. Dat kan enorm waardevol zijn." 

Leeuwangh: "Ik zou het heel leuk vinden als ze hier af en toe een clinic zou kunnen geven. Eigenlijk vind ik dat alle oud-topsporters zich moeten afvragen: wat kan ik teruggeven aan mijn sport? Hoe komt het dat Nederland zo'n goede schaatsjeugd heeft? Door alle vrijwilligers die wekelijks op de baan staan. Het is belangrijk om de kennis over te dragen aan trainers en schaatsende kinderen. Dat zou wel gaaf zijn, maar ik heb geen idee of ze daar zin in heeft."