Elzenpropjes en mosseltjes: zo overleeft de natuur de winter

"Hoor je dat?" Zachtjes glijdt de boot door het water. Onze oren gespitst horen we kleine fluittonen komen uit de toppen van de bomen.

"Dat zijn barmsijzen", weet Leon Kelder van Staatsbosbeheer. "Die komen uit Scandinavië en Siberië. Daar liggen nu meters sneeuw, voor een klein vogeltje is dat niet te doen. In de winter komen ze deze kant op om hier te overwinteren, dat doen ze onder andere op het zaad van elzen."

We plukken een elzenpropje van een tak. "Kijk, in het binnenste van die bolletjes zitten kleine zaadjes die door vogeltjes worden gegeten", wijst Kelder.

Tekst gaat verder na de foto.

De Weelen is een langgerekt natuurgebied tussen Medemblik en Stede Broec. Het ligt aan weerszijden van een oude dijk, de Kadijk, die hier in de middeleeuwen lag.

Het gebied dankt de naam aan dijkdoorbraken die grote ronde plassen achterlieten, zogenaamde wielen. Het is er dus nat en moerasachtig, wat best bijzonder is zo tussen de West-Friese akkers. 

Tekst gaat verder na de foto.

We vinden leeggepeuterde schalen van de zwanenmossel. Kelder: "Meerkoeten duiken die op en pikken de schelp open met hun stevige snavel. Mossels zijn hoogwaardig, eiwitrijk voedsel. Precies wat je nodig hebt in de winter."

De beste manier om de Weelen te verkennen is per boot. "Maar er is ook een wandelroute", zegt Leon. "Die begint bij het Esdoornpad. Bij de Kadijkweg kun je je auto parkeren." Het kan handig zijn als het veel geregend heeft om waterdichte schoenen aan te doen. En neem een verrekijker mee, misschien zie je wel een blauwborst of een barmsijs.