Op clown Milko's trouwdag waaide circustent Haarlem ook aan flarden: "Tranen in de ogen"

Toen Milko deze week de beelden onder ogen kreeg van de kapotgescheurde circustent, zag hij zichzelf en zijn kersverse bruid weer zitten: 32 jaar geleden huilend op de bok van het koetsje. "Met de tranen in de ogen keken we naar onze weggewaaide feestlocatie."

Drie tenten stonden op de bewuste dag klaar voor het grote trouwfeest op het veld bij de Boerhaavelaan, waar nu huizen zijn gebouwd. De toenmalige directeur van het kerstcircus Herman Renz had het zo georganiseerd dat Milko en zijn aanstaande vrouw Sylvia een dag voordat de voorstellingen begonnen, in het huwelijksbootje konden stappen. 

Op 23 december 1991 stond er ‘s ochtends om acht uur al een stevige bries. Met een ponykoets werden ze naar het stadhuis op de Grote Markt gebracht. "Door de tegenwind had de pony moeite om ons naar het stadscentrum te brengen. Iemand moest haar duwen, zo hard stormde het." Ook het mooi gekapte haar van zijn aanstaande waaide alle kanten op, behalve de goede. "Dus we waren blij dat we er waren."

Spookhuis

Na de geloften wilde het echtpaar graag terug naar de feestlocatie. De burgemeester bood hen echter een rondleiding door de Grote- of St. Bavokerk aan. Milko herinnert zich nog goed hoe de kerk wel een spookhuis leek. "Door alle gaten en in alle hoeken waaide het als een gek."   

De reis terug met het koetsje was wederom bar, maar dat vergat het kersverse echtpaar toen ze bij de Boerhaavelaan arriveerden. Brandweer, politie en heel veel genodigden renden in smoking en jacquet rond, liepen met spullen te sjouwen en probeerden waar dan ook maar te helpen. "De twee kleinere tenten waren door de storm weggewaaid. De hoofdtent waar we zouden dineren, stond nog. Maar we mochten er niet meer in. Even zakte de grond onder onze voeten vandaan. Daar ging ons feest."

Maar ze herpakten zich snel, sprongen van de bok en probeerden te redden wat er te redden viel. "De hele catering stond al klaar. Alles was al opgebouwd." Zo ook de bruidstaart van negen treden hoog. "Alleen de bovenste tree was er afgevallen. De rest stond nog overeind."

Reddende engel

Helaas was de feestlocatie geen optie meer. Toen de wind ging liggen, vond de brandweer de circustent niet veilig genoeg om de 285 gasten in onder te brengen. Maar toen was daar ineens de reddende engel, Ed Mense, de organisator van de gemeente. Nog altijd is Milko Mense diep dankbaar voor het redden van zijn trouwdag. 

"Ik was natuurlijk in alle staten, maar Ed riep de hele tijd: ik zorg dat het goed komt. En dat kwam het ook." Mense zorgde ervoor dat het feest in de nabijgelegen Van Voorthuijsen school kon plaatsvinden. "Eigenlijk was het veel te klein voor 285 gasten. Maar hij heeft het ook nog voor elkaar gekregen dat er een bühne werd gebouwd waar het achtkoppige orkest op speelde."

Van dat feest herinnert de Brabander zich eigenlijk weinig meer. Wel voelt hij nog steeds de ontreddering, de emotie die door hem heen ging bij het zien van de weggewaaide tenten. "Het kwam allemaal weer terug toen we de beelden deze week zagen."

Apetrots

Op zijn eigen stormachtige trouwdag kan Milko nu lachend terugkijken. "Drie dagen na de bruiloft konden we erom lachen. En ook vrienden en familie hebben het er nog steeds over." Met Sylvia kreeg Milko twee mooie kinderen en hij heeft een kleinkind. "Het tweede kleinkind is op komst. Daar kijken we naar uit. Ik ben apetrots op mijn gezin. Het was een stormachtig begin van ons huwelijk, maar het heeft ons geluk gebracht. Ja, het was echt een dag om nooit te vergeten."