Eindelijk is de opbouw begonnen: afgebrande Posthuis in Haarlem krijgt betonvloer

Hans Vos kijkt op woensdagochtend voor de zekerheid nog maar even in de grote rechthoekige bekisting waar vanmiddag 38 kuub cement in gaat. Nee, er ligt echt geen water meer in. Gelukkig maar, want hij kan voorlopig geen druppel meer zien. De hevige regenval van de afgelopen weken bezorgde hem en de andere vrijwilligers hoofdbrekens.

Het storten van de vloer moest worden uitgesteld. “Het grondwater kwam omhoog”, vertelt Hans. “Ik heb het in al die jaren dat ik hier woon nog nooit zo onder water zien staan.” Niet alleen het speelveld van het Zaanenpark stond blank. Ook de oppervlakte waar het nieuwe Posthuis moet verrijzen, was veranderd in een poel.

Tekst gaat door onder de foto.

Mijlpaal

De pompen hebben hun werk gedaan. De cementwagen komt aanrijden. Om 13.00 uur stroomt het cement vanuit de wagen op de Mercurriusstraat via een slang naar de bouwplaats. Een mijlpaal voor de buurtbewoners. “We hebben het laagste punt bereikt”, stelt Hans met een glimlach vast. Vanaf nu wordt er niet meer gesloopt (drie muren van het oorspronkelijke Posthuis zijn overgebleven), maar gebouwd.

Daarmee start een nieuwe fase van het herstelproject. In mei 2020 werd het historische Posthuis getroffen door een nachtelijke brand, vermoedelijk aangestoken. De buurtbewoners sloegen de handen ineen. Het pand, functionerend als buurthuis en in bezit van de gemeente, moest verrijzen. En daarbij namen de bewoners in plaats van ambtenaren het voortouw. 

Tekst gaat door onder de foto.

Op die manier raakte ook Martijn Perik betrokken bij het project. Hij woonde met zijn gezin nog maar net in de Sterrenbuurt. “In het oude buurthuis was ik eigenlijk nog nooit geweest”, vertelt hij, uitkijkend op de bouwplaats. “Na de brand heb ik mij aangemeld om te helpen. Voor mijn werk houd ik me al bezig met het begeleiden van bouwprojecten. Zo leerde ik al snel veel buurtbewoners kennen die in dezelfde sector zaten.”

Duurzaam en circulair

Twee compagnons van Haarlemse Timmerwerken, beiden wonend in de buurt, meldden zich voor de bouw. Bram Pegels, een andere buurtbewoner, stortte zich op het verzamelen van bouwmaterialen.

Tientallen bewoners sloegen de handen ineen om bijna letterlijk hun steentje bij te dragen. De bouwcommissie koos daarbij niet voor de makkelijkste weg. Michel: “Vanuit onze maatschappelijke betrokkenheid stond voor ons vanaf het begin vast dat we zoveel mogelijk duurzaam en circulair willen bouwen.”

De afhankelijkheid van beschikbare materialen, de beschikbaarheid van vrijwilligers: dat zorgt soms voor wat vertraging. Maar dat hebben de bewoners ingecalculeerd. En er worden geen onnodige risico’s genomen. 

Hans: “Als het beton is uitgehard, kunnen we in principe beginnen met de bouw van het dak. We hebben er bewust voor gekozen om dat pas in begin januari 2024 te doen. Het geeft ons geen prettig gevoel als we de houten constructie in december, met al dat vuurwerk, in de open lucht laten staan.”

Waterdicht

Het streven is om het bouwwerk komend voorjaar wind- en waterdicht te hebben. Dan begint de afwerking. Voor Hans, sinds vorig jaar gepensioneerd, zit het werk er voorlopig nog niet op. “Op een gegeven moment is het aan de exploitatiecommissie. Daar ben ik ook bij betrokken. We willen in ieder geval net zoals vroeger een echt buurthuis worden. Het is de kroon op het werk als hier op een dag als vandaag ook weer wordt gestemd.”