Bijna blinde zanger Robby Valentine omhelst het onbekende met nieuw album

Zijn tot muziekstudio omgebouwde kamer, dát is zijn domein. Daar transformeert Robert Kempe (54) uit Hoogkarspel in rockster Robby Valentine. De man die begin jaren '90 een wereldhit scoorde met Over and Over Again. Bij binnenkomst zichtbaar: zijn indrukwekkende collectie van ruim dertig jaar albums en singles.  

Hij schrijft er zelf de nummers, speelt zelf de instrumenten en zingt zowel de teksten én de koortjes in. Totdat het helemaal naar zijn smaak is. "Dit album heeft in totaal wel zo'n drie jaar in beslag genomen."  

Het resultaat mag er zijn. En dat is extra knap, na een zeer ingrijpende periode. Door een ooginfectie verliest Robert een aantal jaar geleden het zicht in zijn rechteroog. Maar ook aan zijn linkeroog gaat het mis. Daardoor ziet hij nog maar zo'n twee procent, waardoor hij zo goed als blind door het leven gaat. "Je stapt in een onbekend leven, zonder precies te weten wat dat is. Dat onbekende dat moet je eigenlijk wel omhelzen. Daar gaat de titeltrack ook over."

Frustrerend

Hij legt uit: "Ik zie door een heel klein tunneltje en dat is eigenlijk één waas. Ik zie geen details. Als het contrast goed is, zie ik een klein beetje. Bijvoorbeeld een silhouet van iemand, maar geen gezicht. Dat is heel heftig. Het blijft frustrerend, maar je moet niet teveel blijven hangen in hoe het was."

I should have been a father 

Like my father was to me 

A driver and a roadie 

Who fulfilled my every need

Het zijn de eerste zinnen van het nummer Embrace the Unknown, waarvan ook een videoclip wordt opgenomen. Ze slaan letterlijk op de lastige situatie van Valentine. "Ik heb een dochter van 11 jaar. Ik heb zelf altijd een geweldige vader gehad, die altijd met mij mee ging. Hij was mijn roadie, mijn chauffeur. Ik wilde met haar ook van alles doen. Dat je dat moet inleveren, dat vind ik het moeilijkste. En dat je afhankelijk bent van anderen. Dat is verschrikkelijk."  

Schuiven en knopjes

"Waar is het koor nou? Ik ben het koor kwijt!", klinkt het in de fraaie ruimte die gevuld is met verschillende instrumenten. Nu zijn zicht zeer beperkt is, brengt Valentine nog meer tijd door in 'zijn' ruimte. Zijn vingers zoeken de juiste schuiven en knopjes van het indrukwekkende mengpaneel, dat voor een leek toch al aanvoelt als één groot doolhof. De zangpartijen van het koor zijn weer gevonden. "Alles duurt nu tien keer langer", verzucht de zanger. "Voordat ik twee snoertjes heb aangesloten, ben ik een kwartier verder."

Maar hij gaat door: Valentine laat zich niet afstoppen. Afgelopen zaterdag was de albumpresentatie, in Zoetermeer. De volgende shows staan al gepland. Hij laat zich graag inspireren door het verhaal van de drummer van rockband Def Leppard, die een arm verloor bij een auto-ongeluk. "Maar hij ging ervoor en kon later toch weer drummen. Dat heb ik ook. Als je vooraf had gezegd: 'Je wordt blind', had je misschien gezegd: dan hoeft het van mij niet. Maar nu zie ik het meer als een uitdaging. En ik heb de mazzel dat ik lange tijd nog wel heb kunnen zien. Die kracht die dit meebrengt, is wel tof. Maar leuk is het natuurlijk niet."