Hoge snelheden bij wedstrijd voor NK kitebuggy onder Texelse vuurtoren

Geheel ongevaarlijk is dat niet. Dat ondervond ook meervoudig Nederlands Kampioen Eric Leegwater die in een training op Texel onfortuinlijk in het zand moest happen. Een verkeerde manoeuvre en de deelnemer raakte de macht over het stuur kwijt. "Ik was met 90 kilometer per uur uit mijn buggy gevlogen."

Leegwater moest een bezoekje brengen aan het ziekenhuis in Den Helder, maar gelukkig vielen de kwetsuren mee. Deelname aan deze wedstrijd zat er niet meer in, waardoor hij tandenknarsend vanaf de zijlijn de verrichtingen van de andere deelnemers moest aanschouwen.  

De Kitebuggyclub houdt een aantal wedstrijden per jaar voor het Nederlands Kampioenschap. "We komen twee keer per jaar naar Texel voor een wedstrijd", vertelt Eric Leegwater. "Dit is het mooiste strand van Nederland om de sport te beoefenen. Het is het grootste strand dat er in Nederland is. Als je bijvoorbeeld naar Brouwersdam in Zeeland gaat, dan is het daar heel druk. Dit is gewoon een prachtig strand. De sfeer is goed en we hebben alle ruimte. De mensen vinden het ook leuk om te kijken."

Voor het NK worden zes wedstrijden gereden, waaronder twee op Texel. Per wedstrijd worden vier tot tien manches van twintig minuten gereden, verdeeld over twee dagen. De deelnemers moeten een vast parcours rijden dat door boeien is gemarkeerd.

"We hebben het parcours zo gemaakt, dat het voor de deelnemers een uitdaging is om te rijden. Zo zijn er stukken met de wind mee, maar ook tegen de wind in." Techniek is van belang om de karretjes zo goed mogelijk om de boeien te manoeuvreren. Met een grote vlieger worden de buggy's voortbewogen, terwijl er met de benen wordt gestuurd. 

In twee klassen wordt er om de titel gestreden. De lichtste klasse zijn de deelnemers met een zogeheten 'handlekite'. "Dat zijn de oorspronkelijke vliegers waar we in het verleden mee reden", zegt Leegwater. "Dit vleugelprofiel staat vast, dat betekent dat deze maar op één manier door de wind heen kan snijden. Het vliegdoek heeft veel trekkracht. Maar er zit ook een nadeel aan. Het is vergelijkbaar met een Ferrari, waarbij het gaspedaal op slot staat. Je kunt de auto alleen aan en uit zetten, het is alles of niets. Dit doen de deelnemers die nog graag 'oldskool' willen rijden."

Tien jaar geleden zijn de zogeheten 'powervliegers' ontwikkeld, waarbij de doeken gekanteld kunnen worden. Daardoor kan ook de trekkracht geregeld worden. "Dit is het gaspedaal van de Ferrari die je mooi kunt bedienen." Er zit geen rem op de buggy. "Je remt door te roetsjen, dus opzij sturen waardoor de buggy vaart mindert. Je buggy gaat dan min of meer driften."

Het evenement trok ook veel Duitse deelnemers. "Ze komen niet alleen om te buggiën, maar ook om vakantie te vieren. Ze hebben deze sport ook ontdekt." De sport wordt beoefend in landen waar ook strand is. "De sport bestaat ongeveer dertig jaar. Het materiaal wordt steeds beter. Vroeger werden snelheden van 20 of 30 kilometer per uur behaald. Maar zoals vandaag zijn er topsnelheden van ruim 70 kilometer."

Familiesport

Voor de leden van de Kitebuggyclub is het een gezellig weekend. De omstandigheden bij de strekdam in het noorden van het eiland zijn ideaal. "We zijn donderdagavond al gekomen en vrijdag hebben we getraind. Op zaterdagavond hadden we met z'n allen een gezellige barbecue. Het is een familiesport. Want je bent de hele dag op het strand, dan willen de anderen 's avonds ook wel iets leuks doen. We proberen iedereen er bij te betrekken."

Bestuurslid en deelnemer Maarten de Graauw zegt dat de sport 'verslavend' werkt. "Je bent de hele dag buiten en hebt passie met de wind. Als je eenmaal met deze sport begint, dan kun je niet meer stoppen. We proberen mensen ook enthousiast te maken om een keer kennis te maken met de sport."

Leegwater: "Toen ik twintig jaar geleden was begonnen, leek het net of je in een Formule 1 wagen zat. Snelheden van maar 20 kilometer per uur. Maar je zit dicht bij de grond. Dat was toen al een sensatie."