'Ik ben met jou altijd.' Een berichtje dat Denise nooit meer zal krijgen van haar dierbare vriend Amir. Twee weken geleden wordt in een slootje in Koedijk het levenloze lichaam van de Syrische Alkmaarder (29) gevonden. Terwijl de politie onderzoek doet, zitten vrienden met 100 vragen. "Een dag daarvoor is hij nog gezien, aangedaan, in paniek, zonder telefoon."
Met de net gekochte rode roos in haar hand loopt Denise over het bruggetje richting het Klippad. Ze is voor het eerst op de plek waar toevallige voorbijgangers op 12 april een overleden man in het water zien drijven. Ze slaan die middag alarm.
De politie zet meteen het halve park af. Het lichaam wordt zorgvuldig uit het water gehaald door een speciaal duikteam en meegenomen voor onderzoek. Even verderop vindt een buurtbewoner in de bosjes een jas. Het blijkt de jas van het slachtoffer.
"Ik kreeg een berichtje via Facebook van de vriendin van een van zijn Syrische vrienden. 'Heb je het al gehoord van Amir?' Ik kan het nog steeds niet geloven. Hij had zijn draai hier juist zo gevonden. Hij had een hart van goud, was heel sociaal en dankbaar voor alles."
Denise leert Amir in 2015 kennen als zij naar de Alkmaarse binnenstad verhuist en hij haar appartementje in Daalmeer betrekt. Hij is dan begin twintig, net gevlucht uit het door oorlog geteisterde Syrië en na maanden in asielzoekerscentra heeft hij een tijdelijke verblijfsstatus.
Politieduikers zoeken telefoon
Op de plek waar Amir is gevonden is het Landelijke Team Onderwaterzoekingen van de politie gisterochtend het water in gegaan. "We hebben gezocht naar persoonlijke spullen, waaronder zijn telefoon, maar geen relevante voorwerpen gevonden. Er zijn ook bij ons nog veel vragen. Meerdere scenario's staan open. En we kunnen nog niks zeggen over de doodsoorzaak", aldus woordvoerder Erwin Sintenie.
"Toen ik hem voor het eerst zag, zat hij met wat noodverlichting en wat kaarsen aan op de bank in mijn oude huis. De stroom was afgesloten. Ik kreeg meteen tranen in mijn ogen. Hij was nog een jochie en je komt niet zomaar hierheen vluchten. Hij sprak geen woord Nederlands of Engels. Ik wilde hem hier graag op weg helpen."
Een tompouce op Koningsdag
Hun eerste gesprek is via een tolk. Omdat Amir nauwelijks Nederlands spreekt, schrijft Denise samen met een vriendin een kaart in het Engels en Arabisch en doet die bij hem in de bus. "Daarin stond dat we hem welkom heten en er voor hem zullen zijn. Stiekem hadden we toen met allemaal mensen op Facebook al een waslijst aan spullen ingezameld voor zijn woning. Iedereen bood hulp aan, een man heeft ritjes gereden om het te brengen."
Al snel Whatsappen de twee dagelijks heen en weer. Een buurman sluit zich aan bij het duo en een drietal is geboren. "Dan gingen we naar Ikea, ontbijten voor een euro." Denise laat foto's zien van de uitjes.
In april 2016, een half jaar na hun eerste ontmoeting, gaat hij met mee met haar vrienden om Koningsdag te vieren. "We aten samen een oranje tompouce en gingen de stad in. We hebben het supergezellig gehad." Maar ze helpt Amir in de eerste maanden ook met zaken als zijn cv en de taal.
"Samen zochten we naar een baan voor hem en ik gaf hem briefjes met Nederlandse woordjes als huiswerk. Altijd in thema, zoals kerstboom, kerstdagen en hij leerde het altijd braaf." Langzaam vindt hij zijn draai hier.
Hij werkt een tijd bij een pizzeria in Hoefplan, een broodjeszaak in Overdie en een snackbar in de stad. "Hij wilde uiteindelijk vrachtwagenchauffeur worden", weet Denise. Amir maakt altijd grappen, was altijd in action, zoals hij dat zelf zou zeggen.
Er ontstaat een hechte vriendschap en hij drukt haar op het hart dat zijn huis 'voor altijd ook haar huis is'. "In voice-berichtjes stuurde hij: ik ben met jou altijd, kom op, snap je? Niet lachen hé?"
"In de Jumbo leek hij aangedaan en in paniek. Zijn telefoon was gestolen"
Naar zijn oorlogsverleden in zijn thuisland vraagt Denise hem niet echt. "Hij ging dan snel over op een ander onderwerp. Hij leek gelukkig. Hij nam de procedure van zijn verblijfsvergunning ook heel serieus. Vijf jaar lang moest hij alles financieel op orde hebben en niet in de problemen komen. En daar hield hij zich aan."
Hij maakt meer vrienden en zijn dagen worden wat anders ingedeeld. "Daarom spraken we elkaar wat minder. Maar hij kon ineens sturen: Denise, ik hou van je." De laatste keer dat ze wat van Amir hoort, is in februari. "Ik vroeg naar zijn familie in Syrië. Of iedereen ongedeerd was na de aardbeving daar. Dat waren ze gelukkig."
En dan vorige week ineens dat intens verdrietige berichtje via Messenger.
In de buurt waar hij is gevonden, vragen mensen zich af wie deze man was. Niemand daar lijkt Amir te kennen, terwijl hij maar tien minuten bij ze vandaan woont. En nu, twee weken nadat zijn lichaam is gevonden, liggen bij het water bloemen en er branden kaarsjes. Ook van omwonenden. Denise legt haar roos erbij.
"Ik hoorde dat ze dachten dat hij een hartaanval heeft gehad. Maar met die informatie neem ik geen genoegen. Ik wil weten wat er is gebeurd, wat deed Amir hier? Waarom is hij dood? Hij had volgens mij geen zwemdiploma. Maar het is hier ook helemaal niet diep. Het moet wat anders zijn."
'Zijn telefoon was gestolen'
Een dag voor zijn dood is de bevriende buurman Amir tegengekomen in de Jumbo in Daalmeer. "Hij leek aangedaan en in paniek. Hij zou hebben gezegd dat zijn telefoon was gestolen. Dat hij met iemand in zijn huis was en diegene via zijn balkon het dak op is geklommen en vertrokken. Hij had tranen in zijn ogen. Dat is niks voor Amir. Hij is altijd vrolijk."
Op verzoek van Denise is die informatie gedeeld met de politie en die nemen de zaak hoog op. "De recherche onderzoekt of accounts van Amir na zijn dood nog online zijn geweest."
Afgelopen vrijdag is haar Syrische vriend begraven op de Islamitische begraafplaats in Zuidlaren. Zondag was er een herdenking in de moskee in Heerhugowaard, vertelt Denise in de auto onderweg naar huis.
"We waren met vier Nederlandse vrienden en nog een stuk of twintig anderen. Ook de man van de ritjes met huisraad was er om zijn respect te tonen. Eigenlijk moesten de mannen en vrouwen apart, maar uiteindelijk hebben we de dienst samen bijgewoond. Er klonk een Syrische stem die een gebed vormde en er was een slideshow met foto's van Amir. Ik had wel meer mensen verwacht bij iemand die zo lief was."
Net zoals Denise duidelijk 'voelde' dat ze Amir in 2015 op weg moest helpen in Alkmaar, voelt ze ook dat ze dit nieuws over hem naar buiten 'moet brengen'. "Om het af te sluiten met hem. Ik ben dankbaar dat ik hem mocht ontmoeten. Maar zijn plotselinge dood houdt mij dag en nacht bezig."
Tips over dit verhaal? Als je informatie hebt over de dood van Amir kan je contact opnemen met de politie. Als je Denise iets wil sturen, mail dan naar [email protected].