Maak kennis met het échte Amstelveen: fotograaf legt alle 139 nationaliteiten vast

Anastasiia Dereviaha (30) kijkt naar haar foto die aan de wand van de kleine zaal op de begane grond van het museum hangt. Met haar arm klemt ze een wit wollen huisje tegen haar lichaam aan, alsof ze haar thuis met zich meedraagt. "Mijn thuis in Kiev heb ik moeten achterlaten."

De Oekraïense Anastasiia ontvluchtte haar huis een jaar geleden met haar moeder en kat. Nu woont ze in Amstelveen, waar ze op de foto in het gras zit en naar de bomen voor zich uit staart. "De bomen herinneren mij aan thuis", vertelt ze, wijzend naar het doek. 

Tekst gaat verder onder de foto.

Vandaag is Anastasiia begeleider van een groep met vijftien vluchtelingen uit het oosten van Oekraïne, die twee maanden geleden in Nederland zijn aangekomen. "Al mijn vrienden en familie leven nog", vertelt ze. "Maar dat is bij hun wel anders."

De groep komt vandaag naar het HOME Art Project van Stephanie kijken. Speciaal daarvoor is de kunstenares naar het Cobra Museum gekomen. "Jullie zijn je huis kwijt", zegt Stephanie, "maar misschien is er wel een bepaald Oekraïens recept dat je aan thuis doet denken."

Voor haar project nam ze Amstelveners met verschillende etnische achtergronden mee naar hun favoriete plek in de stad. Ter plekke gaf ze een gebreid wit huisje, vroeg ze hen aan 'thuis' te denken en maakte ze van achteren een foto.

"Door ze van achteren te fotograferen, zie je hun perspectief van de wereld en je kunt emoties beter van achteren zien, denk ik. Als je mensen van voren fotografeert, zijn ze meer met hun uiterlijk bezig." Ook de manier waarop zij het huisje vasthouden zegt volgens Stephanie veel over iemands emoties rondom het thema thuisvoelen. 

Tekst gaat verder onder de foto.

Als de Oekraïense vluchtelingen de rest van het museum gaan bekijken, gaat Stephanie met haar fotocamera naar de uitgang van het museum, waar Ritikia Mehra (36) haar opwacht. Samen lopen ze naar het midden van het Stadsplein van Amstelveen. "Dit plein voelt voor mij als thuis", vertelt Ritika. 

In 1989 kwam zij met haar ouders als een van de eerste Indiase gezinnen in Amstelveen wonen. Op het Stadsplein bracht ze als kind veel tijd door, omdat ze daar vlak bij woonde. "Ik heb zelf nu een appartement in de Populierenlaan, iets verder van het stadscentrum", vertelt ze. "Maar na twee nachten ga ik vaak weer naar mijn ouders toe: dat voelt meer als thuis."

Tegenwoordig probeert Ritika Indiase expats op weg te helpen. "Het is niet altijd makkelijk om er als nieuwkomer tussen te komen. Nederlanders zijn best gesloten. Je moet zelf vaak de eerste stap zetten." Om de verschillende culturen met elkaar in contact te laten komen, organiseert Ritika jaarlijks het Diwali Festival. 

'Dit voel ik ook'

Behalve foto’s worden er in de expositie ook quotes van de modellen getoond, waaruit blijkt wat thuis voor hen betekent. Zo wil Stephanie mensen met elkaar verbinden. "Dan kan je denken: dit voel ik ook. Die quote kan dan van iemand komen die uit een heel ander land komt en met wie je denkt geen verbinding te hebben. Ik wil de mensen laten zien dat we misschien meer gelijk zijn dan we denken."