Ga naar Content

Op de St. Bernadetteschool kunnen de Oekraïense Maria en Anna weer gewoon kind zijn

Steeds meer kinderen uit Oekraïne vinden hun weg op West-Friese scholen. Zo ook Anna (11) en Maria (5), die sinds deze week op de St. Bernadetteschool in Zuidermeer les krijgen. Dat gaat soms met handen en voeten. "Google Translate komt goed van pas."

Maria ontdekt het touwtjespringen - NH Nieuws

Het is pauze in Zuidermeer. Een vrolijke boel onder een heerlijk voorjaarszonnetje. Terwijl Maria het touwtjespringen onder de knie probeert te krijgen, voert Anna de kippen, die bij de St. Bernadetteschool horen. Ze zijn omringd door klasgenoten. Er wordt gepraat, gelachen. Niets doet vermoeden dat het om twee leerlingen gaat, die gevlucht zijn voor een oorlog en pas een week op deze school verblijven. 

Cheyenne Warrink weet wel beter. Zij is leerkracht van de kleuters - Groep 1/2 - en heeft Maria sinds afgelopen maandag in de klas. En dat brengt de nodige uitdagingen met zich mee. "Ze wordt binnenkort 6 jaar en spreekt geen Nederlands en geen Engels. Dus het is met handen en voeten. Dingen voordoen, bijvoorbeeld. En Google Translate komt soms ook van pas. Ze komt steeds meer los, dus ze wil gewoon kletsen. Maar ik versta haar niet, en zij verstaat mij niet."

Nieuwe leerling

Het gezin van Anna en Maria woont sinds twee weken in Wogmeer, in een verbouwde kantine die Nico Klaver en Nicole Schaft beschikbaar stellen. Ook collega Sanne Dekker heeft er een nieuwe leerling bij: Anna van 11.

Ze vindt de nieuwe situatie lastig, maar gaat de uitdaging met plezier aan. "In Groep 7/8 zijn de lessen al best van een hoog niveau. De taalbarrière is wel het meest lastig. De Engelse les gaat goed, rekenen ook. Omdat de getallen hetzelfde zijn. Maar met begrijpend lezen, taal en geschiedenis is het even zoeken. Daar krijgt ze een alternatief programma voor."

Directeur Kim Schintz in gesprek met de moeder van Anna en Maria - Foto: NH Nieuws/Michiel Baas

Als moeder Elena haar kinderen komt ophalen, grijpt directeur Kim Schintz de kans aan om een gesprekje aan te knopen. Ook voor hem in het 'schakelen'. "We wisten dat ze sinds kort bij een gezin van een leerling wonen, maar hun komst was nog best onverwacht. Maar ze zijn natuurlijk welkom."

Zijn voornaamste vraag: wat moeten de kinderen leren? "We kunnen ze hier vooral kind laten zijn. Aansluiting laten vinden bij hun kinderen, dat is niet zo ingewikkeld. Dat lukt prima. Maar gaan we ze iets leren? En wat dan? Nederlandse taal? Is dat onze opdracht? En voor hoe lang is het? Voor een maand, een half jaar, 2 tot 5 jaar? Dat weet niemand. Dat maakt het extra lastig. Zeker voor de leerkrachten."

Beetje zichzelf worden

Sanne Dekker: "Ik vind het het belangrijkst dat Anna zich prettig voelt. Alles wat ze hier leert, is mooi meegenomen." Haar collega Cheyenne vult aan. "Ze komen uit een moeilijke situatie, dus we willen gewoon helpen."

Ondanks de onduidelijkheid maakt Schintz er het beste van. Wellicht komen er op korte termijn nog enkele Oekraïense leerlingen. "Ze kunnen hier weer een beetje zichzelf worden. Als wij daar de plek voor kunnen zijn, dan doen we dat."   

Lees ook

Dit is een bericht van de gemeenschappelijke Westfriese nieuwsredactie

Meer nieuws uit West-Friesland?
💬 Blijf op de hoogte via onze Facebookgroep Nieuws uit West-Friesland. Reageer, discussieer en deel jouw nieuws
📧 Stuur ons jouw tips op via [email protected] of app ons via 06-23405405
✏️ Tikfout gezien? Laat het ons weten via [email protected]