Nicole en Nico openen hun hart voor het gezin van Grigoriy én hun twee hamsters

Het gevoel is dubbel, zegt Grigoriy. Natuurlijk is hij blij dat hij zijn gezin veilig naar Nederland heeft kunnen loodsen. Weg van het geweld, weg van het gevaar. Aan de andere kant is de onzekerheid over de toekomst. Kunnen ze ooit nog terug naar huis, terug naar Kiev? En wat treffen ze dan aan? "Het is verschrikkelijk. En de gedachte dat we misschien nooit meer terug kunnen, is nog verschrikkelijker."

Op het moment dat de oorlog in Oekraïne begint, besluit Grigoriy niet langer te wachten. Ze vertrekken, eerst naar Moldavië. Ze nemen documenten mee, wat kleding en.. de twee hamsters van dochters Anna (11) en Maria (5): 'Chip' en 'Dale'. "We wilden ze eigenlijk achterlaten, maar daar staken de kinderen een stokje voor. Ze moesten mee." 

Reis van vier dagen

Via Moldavié rijdt het gezin - met ook vrouw Elena en schoonmoeder Natalia - via Roemenië, Hongarije, Oostenrijk en Duitsland naar Nederland. Na een vermoeiende reis van vier dagen wacht de warmte van Nico Klaver en Nicole Schaft, die hun verbouwde kantine van Sportponyclub Wogmeer beschikbaar stellen voor de familie Moroz. Nicole: "We hebben ze eerst een kleine rondleiding gegeven, maar de oma bleef in de auto zitten. Zij was zo moe, dat ze geen stap meer kon zetten."

Tekst gaat verder na de foto

Grigoriy is niet onbekend in de regio. Hij werkt vanuit de Oekraïne al 13 jaar voor Enza Zaden en via via komt de hulpvraag terecht bij Nicole. Ze twijfelt niet. De ingerichte kantine van de manege wordt beschikbaar gesteld, voor zo lang het nodig is. "

Nicole: "Wij zijn met de manege heel erg gericht op kinderen. Er komen er hier in totaal zo'n 140. Ik vind het belangrijk om aan de kinderen te laten zien dat vrede niet vanzelfsprekend is. En dat ze realiseren hoe verwend we hier in Nederland zijn."

Er komt direct hulp op gang. "Alle kinderen die hier komen, vinden het fantastisch. Er worden heel veel spullen ingezameld. Meer dan er in het huisje passen. En via de ponyclub wordt er geld ingezameld. Hiervan kunnen boodschappen voor ze gehaald worden. Zo kunnen ze de komende tijd wel even vooruit." Bij Wilgaerden/Leekerweide zijn kaarsen gemaakt en verkocht tijdens een open dag. Een groot deel van de opbrengst is bestemd voor het gezin. 

Tekst gaat verder na de foto

Terwijl Grigoriy zijn verhaal doet, rolt er een traan over de wang van zijn vrouw, die naast hem zit. Ondanks het verse verdriet is de dankbaarheid groot. "Toen we hier aankwamen, kochten ze zelfs eten voor ons. En Nicole probeert school te regelen voor onze kinderen en werk voor mijn vrouw. Dat is heel bijzonder." Inmiddels staat het gezin ingeschreven bij de gemeente. 

Hoewel de ontwikkelingen in zijn land onvoorspelbaar zijn, durft Grigoriy voorzichtig vooruit te kijken. De hoop klinkt door in zijn stem. "Als er weer vrede ons land is, hoop ik dat ik Nico en Nicole een keer kan uitnodigen. Zodat ik ze kan laten zien hoe mooi Oekraïne is."