Goed netwerk is volgens Jolijn sleutel tot werk: 'Wees brutaal'

De 37-jarige Jolijn is opgegroeid in Den Haag, maar woont nu twee jaar in Zaandam. Als Jolijn terugdenkt aan het eigen basisschooltijd, denkt ze vooral aan vriendenboekjes. "Daar vulde ik altijd in dat ik verpleegster wilde worden omdat mijn moeder dat was en mij dat wel interessant leek."

In de praktijk leek dit beroep niet bij haar te passen. "Je waait als kind ook met alle winden mee. Het is nog zo’n onbekende wereld die nog zo ver van je afstaat." Jolijn moest op zoek naar iets anders: "Ik vond het superingewikkeld om te bedenken wat ik wilde." De 15-jarige Nurmenges is even wethouder en herkent dit probleem: "Er zijn zoveel dingen die ik zou willen doen. Maar ik kan niet kiezen."

Klankbord

Jolijn hecht veel waarde aan de keukentafelgesprekken met haar ouders. "Je ziet dan waar je goed in bent." Nu ze zelf ouder is, ziet ze pas hoe belangrijk die gesprekken zijn. "Dat je een klankbord hebt."

"Bij de kinderen die wij bereiken is dit niet altijd het geval", vertelt de projectleider van Jinc. "Er is niet altijd tijd, soms hebben de ouders meerdere banen. Ook niet alle kinderen worden voorgelezen."

Jolijn kiest voor een brede studie: Facility Management. In de studie leerde ze koken, evenementen organiseren en schoonmaken. "Na de studie wist ik het nog steeds niet." Door haar bijbaantjes en buitenlandervaring komt ze uiteindelijk op haar plek terecht. "Het belangrijkste was mijn netwerk", vertelt ze, "goed contact leggen en bijbaantjes op je curriculum vitae zetten. Misschien heb je via hen wel een ingang."

Bij het bedrijf waar ze nu zit, kreeg ze eerst een automatische 'nee' in haar mailbox. Er waren veel sollicitanten en de functie waarop ze solliciteerde was eigenlijk niet passend, maar door haar netwerk kreeg ze uiteindelijk een passende baan binnen de organisatie.

Belang van goed netwerk

Iets wat ze de kinderen van 'Baas van Morgen' wil meegeven: "Met het netwerk proberen we ze in contact te brengen met bedrijven, met mensen die naar ze luisteren." De kinderen mogen een dag op de stoel van de baas zitten. De Zaanse kinderen zijn wethouder of burgemeester. "Deze dag wakkert dromen aan."

De tienjarige Shahzaman denkt het nu zeker te weten: "Ik wil wethouder worden." De werkzaamheden waren volgens de scholier erg interessant:  "Nieuwe ideeën verzinnen, dat vind ik gewoon heel leuk." Gulbahar (12) is het met Shahzaman eens: "Ik heb het geprobeerd en ik vond het dus best wel leuk." Gisteren wilde ze nog dierenarts worden, maar nu is ze geswitcht. "Het is leuk om mensen te helpen en dat je zelf mag bepalen."

Belletje naar de baas

Bijzonder is volgens Jolijn dat een baas ook echt de tijd neemt voor de leerlingen: "Dat de kinderen die kans krijgen. Dat ze daadwerkelijk zien wat het inhoudt om baas te zijn, maar de bazen zijn ook maar gewone mensen."

Aan het eind van de dag wisselen de kinderen en bazen een geloftekaartje uit. "Dat betekent dat de kinderen de baas mogen bellen." In de praktijk gebeurt dit ook. "Als je kijkt op een advocatenkantoor, hoef je geen advocaat te worden. Je hebt ook andere functies."

"Wethouder lijkt me wel interessant beroep om te doen. Maar ik wil misschien wel de kant van rechten op. Of communicatie", vertelt Nurmenges. "Als ik ooit op mijn vervolgopleiding stage zou lopen, zou ik zeker contact opnemen. Waarom zou ik nog verder gaan zoeken, als ik een stageplek in m'n hand heb? Dan zou ik meteen gaan bellen." 

Als Jolijn weer even kind zou zijn, zou ze tegen zichzelf zeggen dat je echt in jezelf moet geloven. "Wees brutaal, ik geloof dan echt dat je de halve wereld hebt. En gebruik dat netwerk. Zorg dat je de relaties warm houdt. Ik denk dat je dan echt ver komt in het leven. En wees nieuwsgierig."