'Protestman' met een sociaal hart: zonder Alex van Luijn is Beverwijk een stuk saaier

Van Luijn was meer activist dan politicus, beheerste het politieke jargon van de raadszaal minder goed dan de taal van de doorsnee Beverwijker. Hoewel dyslectisch, wist hij die met kernachtige teksten vooral op Facebook aan zich te binden. Of je nu wilde of niet, Alex van Luijn was iemand om wie je in Beverwijk niet heen kon.

Een kleurrijke man - hoewel meestal gekleed in stemmig zwart. Favoriete kledingstuk: een donker gilletje met de onvermijdelijke zilverkleurige ster. Het werd zijn handelsmerk. Martijn Smit mag dan de burgemeester zijn, Alex van Luijn was de (zelfbenoemde) sheriff van Beverwijk.

Maar achter dat uiterlijk vertoon stak iemand met hart voor Beverwijk en de Beverwijker. Wie je ook spreekt over de zo kort na zijn pensioen bij de NUON overleden Van Luijn: iedereen roemt zijn ‘sociale hart’.   

"Het is ongelooflijk wat hij allemaal deed voor mensen", zegt zijn vriend Cor Bart. "Mensen klopten nooit tevergeefs bij hem aan voor hulp. Tot het bittere eind hielp hij ze. Zo was hij nog heel recent druk met een mevrouw die buiten haar schuld in de schuldsanering terecht was gekomen. Hij ging tot het uiterste om haar te helpen."

Of neem een ouder echtpaar bij hem in de buurt, een man en vrouw van in de negentig. Ze woonden nog op zichzelf, maar koken wilde niet meer zo lukken. Bart: "Dan ging hij daar een keer in de week naartoe om eten voor ze te maken."

Van Luijn was de laatste dagen voor zijn dood nog intensief bezig met de voorbereiding van een postuum eerbetoon aan de Beverwijkse pater Wim van der Geest, die met zijn broer Jaap in Brunssum in Limburg had weten te voorkomen dat honderden joodse kinderen in het begin van de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers naar concentratiekampen werden gedeporteerd. Bart: "In Brunssum zou binnenkort een huldiging zijn. Daar wilde hij naartoe met een groepje Beverwijkers. En hij wilde dat in Beverwijk een Van der Geeststraat zou komen." 

Oranjebuurt

Zijn drang iets voor de samenleving te beteken, moet er volgens Co Backer, 'het geweten van Beverwijk', als kind al zijn geweest. "We zijn niet zo ver van elkaar opgegroeid; hij in de Oranjebuurt, ik er net buiten. Ik weet niet beter dan dat hij op de barricaden stond. Ik vond hem altijd een echte protestman."

Behalve voor haar inwoners, koesterde Van Luijn een diepe liefde voor de plek waar hij woonde en dan vooral de monumenten. Hij kon niet verkroppen dat de Goede Raadkerk verpauperde en was er trots op dat mede dankzij zijn inzet de sloopkogel er niet aan te pas hoefde te komen aan de Arendsweg. In de kerk worden nu appartementen gebouwd.

Houden van de stad, betekende dat hij er ook kritisch op was. Backer: "Wij stoorden ons er aan als niet goed werd omgegaan met de monumenten. Zoals met de Wijkertoren. Die kreeg nieuwe voegen, maar zag er daarna niet meer uit. Dan ben je bij mij en Alex aan het verkeerde adres. Je mag kritisch zijn op Beverwijk, maar je blijft er met je handen van af."

Cor Bart:  "En zo was hij nog steeds met zovéél dingen bezig. Ongelooflijk waar hij de tijd vandaan haalde. Dat lukt bijna niemand. Er moeten echt heel wat mensen aan te pas komen om zijn werk af te maken. Hij had zoveel energie en was zo sterk en fit. Dat zo’n man er opeens niet meer is, is onvoorstelbaar."

Sinds 2017 liet Van Luijn zijn stem horen als volksvertegenwoordiger, eerst als raadslid van SamenBeverwijk en na een fusie in de vijfkoppige fractie van SamenLokaal. Ali Bal was daar zijn maatje. Bal: "Samenwerken betekent dat je soms ook ruzie hebt. Alex kon een drammer zijn en zelf ben ik ook best een haantje. Maar we hebben ooit afgesproken: als we ruzie hebben, moeten we het goed maken voordat we naar bed gaan. En zo ging het ook altijd. Als we ruzie hadden gehad, pakte ik, hoe laat het ook was, toch nog de fiets om het bij hem thuis uit te praten. Ik ben blij dat het altijd zo is gegaan en het weer goed was tussen ons als we naar bed gingen. Want je ziet wat er kan gebeuren: Alex is zomaar in zijn slaap overleden."

De uitvaart van Alex van Luijn is op maandag 29 maart op begraafplaats Duinrust.