BLARICUM -Een ijsvogel die was vastgevroren aan een metalen buis van een hek, is uit zijn benarde positie bevrijd. Vogelaar Cees van den Brink uit Huizen liep toevallig langs de vogel en heeft het dier van een wisse dood gered. Tijdens de reddingsactie zakte hij zelf door het ijs: "Door de adrenaline voelde ik helemaal geen kou!"
Ook als het buiten tien graden onder nul is, moet de hond worden uitgelaten, dus Cees van den Brink was vorige week aan de wandel. Als vogel- en natuurliefhebber loopt hij graag langs de Gooiergracht.
"Het is een prachtig gebied met veel natuur. In de winter, als het echt koud is, komen er veel vogels af op de waterzuivering bij Blaricum. Het is daar net iets warmer dan in de omgeving en er is, naast wat warmte, ook voedsel te vinden voor veel vogels."
Tekst gaat verder na de foto
Cees heeft er al vaker ijsvogels gezien, dus hij keek er niet van op toen er een ijsvogel op het hek zat. Maar deze vloog niet weg, zoals ijsvogels normaal doen als er iemand aan komt.
"De vogel zat er ook en beetje raar bij. Hij hing ondersteboven, en toen realiseerde ik dat de vogel helmaal niet weg kon: hij zat vast. Vastgevroren met zijn pootjes aan de metalen buis waar hij op zat. Waarschijnlijk had hij een duik genomen, was met natte pootjes op de buis gaan zitten en bij -10 kom je dan dus vast te zitten", vertelt hij.
Adrenaline
Cees kwam meteen in actie: "Op zo'n moment moet je niet denken maar doen. Ik heb mijn hond even aan wat andere wandelaars toevertrouwd en ging erop af. Ik kon er niet over land bij, dus liep ik over het ijs op de sloot waar de ijsvogel vlak naast hing. Het ijs kraakte onder mijn voeten en ik zakte er doorheen tot mijn knieën. Bij het ijsvogeltje gekomen, heb ik mijn handen op zijn pootjes gelegd en na een tijdje ontdooide het en kwam hij los. Hij warmde nog even in mijn handen op en toen ging hij er vandoor."
De volgende dag is Cees nog even langs dezelfde plek gewandeld en toen zat er een ijsvogel op het hek op hem te wachten. "Ik mag graag denken dat het dezelfde ijsvogel was die mij nog even wilde bedanken", vertelt hij.
Tekst gaat verder na de foto
"Die foto maakte ik heel snel met mijn telefoon want anders zou natuurlijk niemand geloven wat er is gebeurd. Weet je wat me nog het meeste bijstaat? Dat ik helemaal geen kou voelde toen ik bij -tien met natte voeten bezig was om dat vogeltje te redden. Blijkbaar maakte de adrenaline in mijn lijf dat ik alleen maar bezig was met die mooie ijsvogel"
Bekijk alle verhalen en afleveringen op onze themapagina Natuurlijk Noord-Holland.
Opmerkingen, tips of vragen? Stuur verslaggever Stephan Roest een berichtje via [email protected]