Hoe moet het nu verder met de homo-ontmoetingsplek in Benningbroek?

Kim Duin-Oosterman heeft nietsvermoedend een huis gekocht in Benningbroek, dat uitkijkt op een homo-ontmoetingsplek. Eerder vertelde zij aan NH Nieuws over de mannen die elkaar dag en nacht ontmoeten achter de geluidsmuur aan de A7.

Wie is eindverantwoordelijk?
Sindsdien is er veel te doen geweest rondom de plek. Partijen lijken naar elkaar te wijzen voor het oplossen van het probleem. De gemeente kan niets doen omdat de grond van Rijkswaterstaat is. Rijkswaterstaat geeft aan er niet te handhaven omdat 'dit niet in hun takenpakket zit'. De politie zou dan overblijven, maar kan niet dag en nacht gaan surveilleren.

De politie heeft Kim daarom gevraagd een 'hard dossier' op te bouwen. Zij kunnen alleen handhaven als ze een melding binnen krijgen. Hoe meer meldingen Kim doet, hoe meer de politie er iets aan kan doen. Kim vertelt dat ‘de drukte’ inmiddels wel is afgenomen, maar nog niet is gestopt. "Ze zijn er nog steeds."

Een hek of een muur
De bewoonster heeft het dossier ook nodig als zij ooit van plan is een rechtszaak te starten. Voor haar is dit alleen nog niet aan de orde, want deze week gaat er toch een gesprek plaatsvinden tussen Rijkswaterstaat, de politie en de gemeente. Tijdens dit gesprek wordt er gesproken over een mogelijke oplossing.

Bekijk hier de video die NH Nieuws maakte in de woning van Kim

Duin-Oosterman mag niet bij het gesprek aanwezig zijn, maar heeft wel haar oplossingen voorgedragen. "Misschien kunnen ze de bomen volledig kappen of een hek plaatsen zodat ze er niet meer kunnen komen. Een andere optie is het plaatsen van een wand naast de sloot. Misschien stimuleer ik het dan wel, maar ik wil gewoon dat mijn kinderen het niet meer zien."

'Er ontstaan hier geen vriendschappen'
Richard Ivangh van hbti-emancipatievereniging COC Noord-Holland Noord licht toe dat zulke plekken nooit zullen verdwijnen. "Hoe kaal je de natuur en bossen ook kapt, het probleem zal altijd verplaatsen. Dat is een feit."

Volgens hem is er duidelijk behoefte naar een dergelijke ontmoetingsplek. "Vaak zijn het mannen met een ander leven. Ze zijn getrouwd en niet uit de kast. Zij zoeken een geheime plek. Ze hebben vluchtig contact. Er ontstaan daar geen vriendschappen, zogezegd."

Duin-Oosterman: "Dat deze mannen zo'n plek nodig hebben, is dan maar zo. Maar er zijn genoeg plekken waar kleine kinderen het niet hoeven te zien. Ze moeten gewoon op straat kunnen spelen en in de tuin, zonder dat dit hun uitzicht is."

Anoniem
Deze plekken worden volgens Ivangh juist geselecteerd omdat je er honderd procent zeker geen bekende tegenkomt. "Die anonimiteit geeft een gevoel van veiligheid. Als je bijvoorbeeld een ‘cinema’ opzoekt in de stad, heb je altijd een risico dat je iemand tegenkomt", vertelt hij.

Er waren in West-Friesland meer van dit soort plekken, totdat Rijkswaterstaat en de provincie de bomen zijn gaan kappen. "Dat maakt het heel zichtbaar. Als de boel dicht is, heeft niemand er last van", aldus Ivangh. Zo is dat destijds ook gegaan bij Kim, die het huis wilde kopen en een bezichtiging had in de zomer. "Toen was alles begroeid en zagen we niks. We hadden geen idee. We komen hier ook niet vandaan en niemand heeft ons hierover ingelicht."

Gecontroleerd toelaten
Ivangh ziet verschillende oplossingen, maar verwacht niet dat het helpt om alles kaal te kappen of te verbieden. "Je moet het positief aanpakken in plaats van negatief. Je kunt het beter gecontroleerd toelaten dan ongecontroleerd uit de hand laten lopen."

Een gesprek met de GGD zou volgens het COC helpen. "Misschien kunnen er prullenbakken worden geplaatst. Het is belangrijk dat de boel netjes blijft.”