BUSSUM In de beginjaren van de oorlog verdwijnen afzonderlijk van elkaar vier jonge tieners uit het Gooi. Twee jongens en twee meisjes. De meisjes worden een jaar na hun verdwijning dood terug gevonden. De jongens lijken voorgoed van de aardbodem verdwenen. Miep, de stiefdochter van de schillenboer uit Bussum, was het tweede slachtoffer.
Op een zaterdagmiddag in september 1941 vertrekt de 14-jarige Miepje ter Haar-Bakker op een herenfiets van haar huis aan de Spijkerstraat in Bussum om bessen te gaan zoeken. Het is oorlog, de ouders van Miep hebben geen cent te makken en met de verkoop van bessen probeert ze een zakcentje te verdienen.
Lees ook: Hilversumse schrijver stort zich op mysterie van Gooise kindermoorden
"Het was pure armoede, vertelt Gerrit Bakker, de kleinzoon van de stiefvader van Miep. Mieps moeder trouwde met zijn opa, een weduwnaar en de schillenboer van Bussum. Een hecht gezin werd het nooit Mijn opoe zoals ik haar noemde moest niks van de zonen en dochters van mijn opa hebben. Mijn vader was al getrouwd en ik was 4 jaar toen Miepje verdween. Ik herinner mij dat ik bij opoe niet welkom was. Alsof ze dacht 'dat rotjong is er wel'. De broers en zussen van mijn vader zijn ook allemaal met een noodgang getrouwd, zodat ze snel het huis uit konden."
Herenfiets
Als Miep niet meer terugkeert naar huis, wordt groot alarm geslagen. Een paar maanden eerder is er ook al een meisje verdwenen uit Bussum. De 10-jarige Ansje Busch en zij is nog steeds niet gevonden. Ook de zoektocht naar Miep levert niets op. Alleen de herenfiets wordt een week later in de bosjes langs de Franse Kampweg bij Bussum gevonden.
Gerrit: "Het kamertje van Miep daar mocht niemand komen. Ik weet nog dat ik als kind daar juist graag naartoe wilde, maar dat stond opoe absoluut niet toe. Miep was er niet meer, maar alles in dat huis draaide om haar."
Lees ook: Het mysterie van de Gooise kindermoorden: Hans (11) kwam nooit meer thuis
Meer dan een jaar na haar verdwijning wordt Miep gevonden. Een spoorwegarbeider doet de gruwelijke vondst bij het uitbaggeren van de sloot langs het spoor Naarden-Bussum. Het verminkte lichaam zit in een jute zak. Een haarlint in de zak geeft de doorslag dat het om Miep gaat. Haar persoonsbewijs dat ze die dag bij zich moest hebben gehad is altijd spoorloos gebleven.
Het onderzoek naar de moord levert niets op. En na de oorlog lijken Miep en de andere verdwenen Gooise kinderen door de buitenwereld vergeten. Een helderziende die goed voorspelde dat ze in 'drassige grond' lag, meende ook dat op het sterfbed van de dader de waarheid uit zou komen. Gerrit Bakker gelooft er niet in.
Lees ook: Nicht van in WO II verdwenen Herman Warnink: "Vermissing heeft mijn jeugd verknald"
"Het is 75 jaar geleden. De kans is klein dat de dader nog leeft en al zou iemand in de omgeving of familie van de dader er vanaf weten. Dan nog geloof ik niet dat diegene ermee voor de dag komt. Wat haal je je daarmee op de hals. Het is te laat."
Dit is aflevering vier van onze serie over de Gooise kindermoorden. De andere reportages zie je door op de linkjes te klikken in het artikel.