Ga naar Content
Noord-Holland

Revalidatiecentrum Huizen bestaat 100 jaar

11 juni 2012, 19.05 uur · Aangepast 11 juni 2012, 22.14 uur
Door: · Foto: NH Nieuws/ Tom Jurriaans

HUIZEN Toen hij twaalf jaar oud was, lag hij er drie maanden vastgebonden op bed. Henny Bos, nu bijna 91 jaar oud, werd als tbc-patiëntje naar het Amsterdamsch Kindersanatorium in Huizen gestuurd. ''Gek genoeg heb ik er een fantastische tijd gehad.''

Honderd jaar geleden opende koningin-moeder Emma het kindersanatorium. Tbc-patiënten en Amsterdamse bleekneusjes, kinderen die ziek waren geworden van de ongezonde leefomstandigheden in de stad, werden er behandeld. Hun verblijf duurde soms jaren. Ze kregen goed te eten, veel buitenlucht en bedrust. ''Voor een actief ventje als ik was dat best even wennen'',zegt Bos.

Bos herinnert zich vooral de leuke dingen. Dat terwijl er om hem heen ook kinderen aan tuberculose doodgingen. Bovendien was er veel heimwee. ''Ik had het geluk dat mijn ouders vlakbij woonden waardoor ik me nooit eenzaam voelde.''

Pudding

Na drie maanden op bed te hebben gelegen moest Bos opnieuw leren lopen. ''Ik plofte van dat bed en zakte als een pudding in elkaar.'' Uiteindelijk mocht hij na acht naar huis. Daar liepen sommige mensen met een grote boog om hem heen. ''Ik was verliefd op een meisje, maar dat is niet veel geworden omdat haar moeder bang was dat ik haar zou aansteken. Dat terwijl ik al lang beter was.''

Revalidatiecentrum De Trappenberg, zoals het kindertehuis nu heet, bestaat 100 jaar. Volwassenen kunnen er sinds de jaren tachtig van de vorige eeuw terecht met onder andere niet-aangeboren hersenletsel als gevolg van een ongeluk of beroerte, met chronische pijnklachten of na een amputatie.

Over De Trappenberg is een herinneringsboek verschenen getiteld 'Van rust naar beweging'. Met daarin veel foto's van toen maar ook interviews met oud- en huidig personeel en voormalige patiënten. Meneer Bos krijgt een van de eerste exemplaren overhandigd. ''Volgende maand word ik 91 jaar. Ik fiets nog en ik zwem. Dat terwijl ik ten dode was opgeschreven. Ik vier daarom elke dag als een feestje.''