Afvaldetectives duiken in gedumpt vuil op zoek naar jouw naam en adres

Je moet niet gek opkijken wanneer je in de Haarlemmermeer een boa (buitengewoon opsporingsambtenaar) tot z'n middel in het huisvuil ziet staan. Eind vorig jaar gingen boa’s, bijstandsgerechtigden en mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt samen aan de slag om het afvalprobleem aan te pakken. Te vaak belandt afval namelijk naast de containers in plaats van erin.

"Het staat niet alleen slordig, het is ook nog eens ontzettend onhygiënisch. En dat terwijl de containers zelf nooit helemaal vol zitten." Coördinator Rakesh zag het met lede ogen aan wanneer hij door de gemeente liep.

Zoeken naar namen en adressen

Haarlemmermeer is zeker niet de enige gemeente die te maken heeft met vuildumpers in de vele brengparkjes. Maar ze zijn wel een van de eerste die door middel van speurwerk proberen de daders te achterhalen.

"We zoeken tussen de vuilniszakken en kartonnen dozen naar namen en adresgegevens", legt boa Dylan uit. Hij stuurt het team aan in de straten. "Dan gaan we langs bij diegene, en dan vragen we hoe het vuilnis daar terecht is gekomen."

Tekst gaat verder onder de foto.

Inmiddels lijkt een deel van de vervuilers op de hoogte te zijn van de speuracties. Een enkel etiket is al vakkundig met de vlam van een aansteker bewerkt, zodat precies de personalia niet meer zijn te lezen.

"Je zou denken dat het net zoveel moeite kost om je doos op te vouwen, zodat hij wel in de gleuf past, als dat het is om je etiket onherkenbaar te maken", verzucht Dylan terwijl hij een blik in de papiercontainer werpt. Zoals hij verwachtte zit die niet meer dan halfvol, terwijl op de stoep zo'n negen kuub aan karton ligt te verwaaien.

Sinds de start van het project heeft de gemeente al meer dan driehonderd mensen aan kunnen spreken, waarvan ongeveer twee-derde uiteindelijk de boete van in totaal 119 euro heeft gekregen. "Vaak zijn het mensen die in de buurt wonen. Ze hebben het bijvoorbeeld bij de verkeerde container gezet, of zijn niet op de hoogte van het pasjessysteem dat we hier gebruiken."

"Het is toch wel vaak gemakzucht", bevestigt coördinator Rakesh. "Daarom beperken we dit project ook niet tot alleen zoeken en opsporen. We gaan met de mensen in gesprek, we proberen zichtbaar te zijn, zodat mensen weten dat wij eraan werken en dat het probleem ook echt wordt aangepakt."