Naar Wijk aan Zee vandaag? Pas dan op voor een hoop hondendrollen

De 38-jarige Jip Verschoor verkiest een schone stoep boven een frisse neus. Tijdens haar ochtendwandeling met de hond speurt ze tegenwoordig, gewapend met een pooper scooper en een emmer door het dorp op zoek naar hondenstront. 

Sinds haar verhuizing naar Wijk aan Zee heeft ze bij thuiskomst al zeker tien keer gedacht: 'Wat ruik ik toch?' En daar moet een einde aan komen, vindt ze.

Overal drollen

Jip is zelf al jaren het trotse baasje van mini-poedel Abel en ze ruimt zijn drolletjes altijd keurig netjes op. Maar biecht ze op: "Soms gebeurt het weleens dat hij er ineens vijf legt en ik geen zakje meer heb." Dat is in haar tien jaar als hondenbaasje drie keer voorgekomen.

De hoeveelheden hondenpoep die in Wijk aan Zee op straat liggen, zijn volgens haar buitenproportioneel. "Ik vind alles hier heel positief, maar dit is echt een minpuntje. Je ziet het vooral op de paden in de duinen en langs de Dorpsweide."

Tijdens een wandeling toont ze de ernst van het probleem. Langs de kanten van het idyllische, met ochtendvorst bedekte gras van de Dorpsweide liggen alweer tientallen uitwerpselen. Ze wijst naar een opgerolde zwarte drol. "Kijk, er ligt alweer een nieuwe. Als je hier 's avonds loopt en het is donker, sta je geheid in een drol."

Steentje bijdragen

In de Facebookgroep Prikbord Wijk aan Zee uiten bewoners regelmatig hun frustratie over rondslingerende hondenpoep. Omdat het in Wijk aan Zee bruist van vrijwilligers, besloot ze háár steentje bij te dragen door de taak van drollenraper op zich te nemen.

In een uurtje haalde ze van het weekend samen met haar buurvrouw 6,5 kilo op. "Vanochtend hebben we 1,5 emmer verzameld bij de strandopgang. We gaan het nu alleen niet meer wegen, want dan moet die zak weer mee naar huis."

Vies vindt ze het wel. "Daarom heb ik een pooper scooper. Met een zakje andermans drol opruimen? Dat gaat me te ver, dan ga ik echt over mijn nek. Vorig weekend was het koud en waren de drollen bevroren, maar vanochtend roken mijn buurvrouw en ik de volle emmer. In de zomer of met verse drollen is de drempel wel wat hoger."

Tekst loopt door onder afbeelding.

Poep-post

Haar opvallende Facebookpost met een emmer vol hondenpoep werd enthousiast ontvangen. "Ik hoop dat het mensen aanspoort om zelf ook op te ruimen of anderen erop aan te spreken. Vaak denken mensen: het is niet van mij. Maar vuil trekt vuil aan."

Met haar actie heeft ze in ieder geval een succesje: een klein groepje dorpsbewoners heeft zich inmiddels aangesloten om samen het gebied rond de Dorpsduinen hondendrolvrij te maken. Jip helpt uiteraard mee.

Daarnaast hoopt ze op structurele oplossingen: korter gemaaid gras langs de paden, meer prullenbakken in de dorpsduinen en speciale anti-poepborden met zakjeshouders. "Wellicht kan de Dorpsraad daar iets in betekenen." Tot die tijd blijft ze dapper doorrapen. "Hopelijk is het op een dag niet meer nodig en ruimen mensen ze zelf op."