Dankzij stedenband heeft Stephan een dochter, nu breekt zijn gemeente met Filipijnse Cebu

"Ze zijn heel gastvrij en je wordt er warm ontvangen", vertelt Stephan, die sinds 2008 in het bestuur van de stichting Vriendschapsband Haarlemmermeer-Cebu (VHC) zit. Hij is tientallen keren op de Filipijnen geweest, en vrijwel altijd in Cebu, ook wel Cebu City genoemd.

"Het is een leuke plek, ik voel me er erg thuis", zegt hij over de kustplaats op het tweede grootste eiland van de Filipijnen. De stad telt iets minder dan een miljoen inwoners en wordt ook wel de kleine versie van hoofdstad Manilla genoemd.

Te close met Rusland

Het bestaansrecht van de vriendschapsband heeft al vaker ter discussie gestaan in de Haarlemmermeerse politiek, maar twee weken geleden sorteerde het college voor op een breuk.

De stad is te close met Rusland en binnen het stadsbestuur zouden er antiwesterse sentimenten leven, concludeerde het college onlangs na onderzoek van de lokale politieke partij Forza! De raad ging daar afgelopen week in mee.

De subsidie van 75.000 euro ten behoeve van de bevolking van Cebu zou tot 2028 in stand worden gehouden. Zou, want een meerderheid van de gemeenteraad vindt dat ontwikkelingshulp geen taak van de gemeente, maar van het Rijk is. Via een amendement is de raad erin geslaagd de donatie te schrappen. Niet per direct, maar over een jaar.

'Niets voor mij'

Het is twintig jaar geleden dat Stephan een oproep voor deelnemers aan een jongerenreis naar Cebu ziet. Dan denkt hij nog: 'niets voor mij'. Maar als hij op aandringen van zijn vader naar de informatieavond gaat, raakt hij alsnog enthousiast. "Dat heeft me wel overtuigd." 

Een paar maanden later landt hij met zo'n dertig andere jongeren op de Filipijnen, waar ze een druk programma hebben. De wekenlange reis maakt veel indruk, en Stephan heeft de smaak te pakken. Het jaar erna helpt hij bij de organisatie van de reis, en weer een jaar later treedt hij toe tot het bestuur van de stichting Vriendschapsband Haarlemmermeer-Cebu (VHC).

Lees verder onder de foto

Sindsdien komt hij één à twee keer per jaar op de Filipijnen, en niet alleen meer vanwege zijn werk voor de stichting. In 2012 leert hij namelijk Arge kennen, met wie hij in 2014 een relatie krijgt. "Wat ik aan de Nederlandse kant deed, deed zij aan de Filipijnse kant", vertelt hij over hun collegiale verwantschap.

"Ik had hier een goede baan, zij moest nog een baan zoeken", verklaart Stephan waarom ze voor huisje, boompje, beestje in Nederland hebben gekozen. Inmiddels hebben Stephan en Arge een dochtertje. "Ze is dit jaar voor het eerst op de Filipijnen geweest."

Dat sommige partijen beweren dat de vriendschapsband eigenlijk nooit een vriendschap is geweest, maar verkapte ontwikkelingshulp, steekt Stephan. "Iedereen mag zijn mening hebben", zegt hij. "Persoonlijk vind ik het erg jammer, maar het blijft een politiek besluit."

Wat de stichting heeft bereikt

Stephan vertelt dat VHC de afgelopen decennia veel voor elkaar heeft gekregen in en rond Cebu. Zo lopen er inmiddels tientallen Filipino's in Cebu rond die als stagiair ervaring hebben opgedaan in Haarlemmermeerse kassen.

"En er rijden nu Nederlandse brandweerwagens en ambulances rond die worden opgeleverd en onderhouden door de VRK (Veiligheidsregio Kennemerland, red)." 

Ook heeft de stichting een steentje bijgedragen aan de watervoorziening ter plaatse. "We hebben waterputten geslagen in arme buurten zonder water, en met Nederlandse kennis en expertise een watersysteem aangelegd."

Lees verder onder de foto

Stephan ziet hoe de beschikbaarheid van schoon drinkwater weer tot andere ontwikkelingen leidt. "Er zijn daar nu schooltjes geopend", vertelt hij. Onderwijs helpt ook bij het tegengaan van kinderprostitutie, een ander Filipijns maatschappelijk probleem waar de stichting tegen strijdt. 

Dat alleen Cebu heeft geprofiteerd van de vriendschap en de band klopt volgens Stephan niet. "De jongeren die zijn meegeweest naar Cebu zijn ontzettend gegroeid. Het zijn waardevolle trajecten geweest, die zeker een bijdrage hebben geleverd." 

Mensen blij met weinig

Stephan doelt vooral op het wereldbeeld van de Haarlemmermeerse jongeren, dat door de reis is beïnvloed. "Ze kijken nu met een andere blik naar de wereld om hen heen. Als je ziet met hoe weinig mensen op de Filipijnen blij zijn, en dat ze ondanks de omstandigheden toch positief blijven en het beste ervan maken...Iedereen staat voor elkaar klaar." 

Hij hoopt dat hij zich ook na de (waarschijnlijke) opheffing van de stichting kan blijven inzetten voor het welzijn van Filipino's. Hij heeft er nog niet over nagedacht hoe dat vorm zou moeten krijgen. "Daarvoor is het nieuws nog te vers."