De zoon van Albert Visser heeft zijn vader gedood tijdens een heftige ruzie uit noodweer. Dat verklaarde zijn advocaat vandaag tijdens de eerste rechtszaak. De zaak kreeg veel aandacht omdat het lichaam van de vader pas jaren later in de woning van de zoon in Heerhugowaard werd teruggevonden.
Het laatste teken van leven dat de 67-jarige Albert Visser uit Heerhugowaard gaf, was op 10 januari 2021. Die dag schreef hij voor het laatst in zijn notitieboekje, waarin hij al zijn uitgaven bijhield. De politie gaat ervan uit dat hij die dag om het leven kwam.
Een vriend waarmee Visser een paar keer per jaar afsprak, gaf hem in oktober van dat jaar als vermist op. De politie vermoedde dat hij vanwege persoonlijke of financiële problemen zelfmoord had gepleegd, of naar het buitenland was vertrokken. Pas in maart 2023, ruim twee jaar na zijn verdwijning, deelt de politie een opsporingsbericht. Een misdrijf wordt dan niet meer uitgesloten.
Ondanks enkele tips blijft het lang stil. Tot 11 november 2024, ruim anderhalf jaar later. Voor een groot onderzoek worden het huis en de tuin van zijn zoon, bij wie hij woonde, volledig afgezet. Het lichaam van Visser blijkt al die tijd in zijn huis te liggen.
Twee vrieskisten
Het lichaam was verdeeld over twee vrieskisten, vertelt de officier van justitie vandaag. Het Openbaar Ministerie verdenkt zoon T., met wie Visser volgens buren een zeer problematische relatie had, van moord en het laten verdwijnen van het lichaam van zijn vader.
T., die op dit moment nog vast zit, was vandaag niet aanwezig in de rechtbank. Advocaat Daniël Fontein doet namens hem het woord. Die verklaart dat hij zijn vader uit zelfverdediging heeft gedood.
Na een jarenlange slechte relatie tussen vader en zoon, met veel geweld, zou die bewuste dag de bom zijn gebarsten. "Mijn cliënt kent een moeizame jeugd met veel geweld. Zijn vader had een seks-, alcohol- en gokverslaving en werd door de buurt verafschuwd."
Thee met rattengif
Albert Visser zou voor zijn dood al een tijdje alleen in het huis van zijn zoon wonen. Die was bij zijn toenmalige vriendin ingetrokken, nadat zijn vader hem bij een ruzie met een bijl zou hebben aangevallen. Wel kwam T. nog regelmatig langs om de huisdieren te verzorgen.
"Traumatische gebeurtenissen worden doorgaans juist goed herinnerd, in plaats van volledig te verdwijnen"
Die dag zou zijn vader eigenlijk niet thuis zijn, maar bij binnenkomst lopen de twee elkaar toch tegen het lijf. En dan loopt het volledig uit de hand. "Toen zijn vader hem een kop thee aanbood, zag hij dat zijn vader hem wilde vergiftigen met rattengif. Nadat hij hem daar op aansprak, viel hij zijn zoon aan met een mes", verklaart zijn advocaat. Tijdens de worsteling schopt en slaat T. zijn vader meerdere keren, tot hij merkt dat hij niet meer ademt.
'Doden van vader verdrongen'
Uit afgrijzen dekt hij het levenloze lichaam af. Later zaagt hij het in stukken en verdeelt het in meerdere vrieskisten, zo luidt zijn verklaring. Of hij daarbij hulp kreeg van zijn nu ex-vriendin of alleen handelde, wordt nog onderzocht. "Zijn dood was uit noodweer, daar zou mijn cliënt geen straf voor moeten krijgen", vindt zijn advocaat.
Het vermoorden van zijn vader heeft T. naar eigen zeggen al die tijd verdrongen. Na de vondst van het lichaam zou die herinnering uiteindelijk door nachtmerries weer naar boven zijn gekomen.
Advocaat Sébas Diekstra stond de nabestaanden, waaronder een broer van de verdachte, vandaag bij in de Alkmaarse rechtbank. Hij zet vraagtekens bij het geheugenverlies van de zoon. "Traumatische gebeurtenissen worden doorgaans juist goed herinnerd, in plaats van volledig te verdwijnen. Dat iemand een levensdelict pleegt en dit volledig verdringt, wordt wetenschappelijk niet als aannemelijk beschouwd", reageert hij.
Ook zouden herinneringen na geheugenverlies volgens de advocaat minder betrouwbaar zijn, omdat ze gevoelig zijn voor beïnvloeding en reconstructie.
Op 12 mei dient de tweede pro-formazitting om 09.20 uur in de rechtbank van Haarlem.