Tabakszaak sluit: einde van een tijdperk, voor Joost Meester én de Kleverparkbuurt

Midden in de winkel van Meester, tussen de stellingen met enveloppen en ballpoints, hangt een ingelijste foto. 'Maart 1990' staat eronder geschreven. De winkel was net in het bezit van Joost en zijn vrouw Leandra. Leandra staat achter de toonbank. In de rij staat een man op leeftijd met een hoornen bril en een platte pet. "Clubmaster rookte hij", zegt Joost terwijl hij de man op de foto aanwijst.

Joost kent de halve Kleverparkbuurt van gezicht. En van de rokers onder hen weet hij wat hun favoriete merk is. Dat is het gevolg van 35 jaar ondernemen aan het Santpoorterplein. Hij begon er in 1990 met zijn vrouw een tabakswinkel annex postagentschap. Een postagentschap is het niet meer - dat is niet meer van deze tijd. In plaats daarvan worden er postpakketten opgehaald en verstuurd. 

Voor het laatst open

Van alleen postpakketten word je niet rijk. "Dat kost eigenlijk alleen maar geld", zegt Joost. Hij heeft weleens overwogen om daarmee te stoppen. "Maar het hoort er toch een beetje bij. En dan kan ik het net zo goed die laatste tweeënhalve maand ook nog blijven doen." Op 29 maart 2025 is de winkel van Joost namelijk voor het laatst open. 

Tekst loopt door onder de foto.

Het pand is al verkocht. Een makelaarskantoor neemt de benedenverdieping over en zal die ongetwijfeld herinrichten. "Het was de enige gegadigde", vertelt Joost. De zaak overnemen zou hij, als hij heel eerlijk is, ook niet adviseren. "In 2032 mag je in een winkel als deze geen tabak meer verkopen. Dan wordt het wel mager qua omzet."

Beste omzet ooit

Denk niet dat Joost een man is die de wereld ziet veranderen, zijn omzet ziet dalen en het nog maar even uitzingt tot hij met pensioen kan. Integendeel. "Ik had vorig jaar de beste omzet ooit. En ik heb er nog steeds veel plezier in. Ik wil eigenlijk vooral op mijn hoogtepunt stoppen. Dan houd ik goede herinneringen, ook als ik hier later nog eens langsfiets."

De beslissing om te stoppen nam hij twee jaar terug. De aanleiding verraste hem zelf nog het meest. "Het besef kwam plotseling binnen tijdens de corona-epidemie. De winkel moest dicht, die eerste periode. Ik zat plotseling thuis, na al die jaren aan één stuk door te hebben gewerkt. Het was heerlijk."

Ontspannen

"Ik heb een krantenabonnement genomen. Opstaan, een kop koffie, krantje lezen, een rondje hardlopen. Ik had dat eigenlijk nooit meerdere dagen achter elkaar gedaan. Ik vond het heerlijk om even te kunnen ontspannen. En misschien was het ook wel nodig."

Tekst loopt door onder de foto.

Acht jaar geleden overleed Leandra, de vrouw van Joost. Ze had een hersentumor. "We begonnen dit met z’n tweeën. Dat ging altijd perfect. Zij was wat meer sociaal met de klanten, ik was wat zakelijker ingesteld. En dan sta je plots in je eentje in de winkel. Een week na haar overlijden was ik alweer aan het werk. Want ja, de winkel moet nou eenmaal open, zegt je gevoel."

Lonkend jubileum

De bezinning kwam pas later, noodgedwongen, door corona. De rust inspireerde hem tot het maken van een plan met zijn fiscalist. Waardoor hij nu, tweeënhalf jaar later, de zaak op een waardige en trotse manier kan afsluiten. Al had hij in die planning niet rekening gehouden met een lonkend jubileum van de winkel. 

"Leandra en ik namen de zaak over van mijn tante en oom. Schoorl, heette de winkel toen. Daarvoor was het Tates. Deze plek is altijd een sigarenzaak geweest, al sinds de bouw van de wijk. Komende augustus is het 100 jaar geleden dat het eerste sigarenmagazijn hier werd geopend."

Tekst loopt door onder de foto.

Niet de 100 jaar aangetikt, maar wel een schat aan herinneringen. Zoals die oud en nieuw twee decennia geleden, toen Nederland van de gulden overstapte op de euro. "We hadden toen al enkele jaren een geldautomaat aan de gevel en woonden boven de winkel. Op die nieuwjaarsdag hoorden we van ‘s ochtends tot ‘s avonds aan één stuk door gepiep. Iedereen wilde euro’s in handen hebben."

Pinkpop in de jaren 90

Of de herinnering aan de tijd dat kaarten voor evenementen nog bij de sigarenboer werden gehaald. "Pinkpop in de jaren 90, daar was heel veel belangstelling voor. Dan stond de winkel vol en hoopte je maar dat het systeem werkte. En ook met voetbal, een bekerwedstrijd tussen Ajax en Feyenoord. Toen ik ‘s ochtends vroeg aankwam stond er al een rij voor de winkel. Ik heb mijn zoon gevraagd om koffie te zetten. Een paar dagen later werd bekend dat de wedstrijd zonder publiek zou worden gespeeld."

Wat Meester ná maart 2025 gaat doen, weet hij nog niet. Naast terugkijken heeft hij straks ook eindelijk de tijd en rust om vooruit te kijken. Zijn zonen hadden geen interesse om de winkel over te nemen, al springt Jeroen (24) nog regelmatig even bij. Dat samenwerken met familie bevalt Meester wel. Jeroen gaat waarschijnlijk iets doen met spooronderhoud. Meester: "Misschien word ik dan wel conducteur."