Vuurwerk: de één is er gek op, terwijl de ander het liever mijdt. Maar van honden is bekend dat ze het geknal niet waarderen. Een oplossing is een vuurwerkvrije vakantie op bijvoorbeeld Texel. Kampeerterrein Loodsmansduin is al ver van tevoren volgeboekt met hondenliefhebbers die het vuurwerk ontvluchten. "Onze hond springt met één knal een halve meter de lucht in."
Bianca Reitsma heeft twee kleine viervoeters, corgi's. "We komen ongeveer zeven jaar op Texel", zegt ze. De honden zijn gevoelig voor vuurwerk. Ze was met de jaarwisseling eerder een keer op de Sluftervallei nabij De Cocksdorp geweest. "Daar werd vuurwerkvrij beloofd, maar niet gehandhaafd. Onze vorige hond ging helemaal over de 'rooie'. Dat was echt een deceptie."
"Vuurwerk wordt steeds zwaarder. Dat is het grote probleem; het is niet meer leuk"
Loodsmansduin wordt omringd door natuurgebieden. "Je kunt hier heerlijk wandelen en het is rustig." Bianca woont zelf met haar man in Meppel. "Het afsteken van vuurwerk begint daar al vroeg, ruim voor oudejaarsdag. En het gaat heel lang door."
Ze heeft geen afkeer tegen vuurwerk en gunt iedereen zijn of haar plezier. "Sommigen vinden het geweldig, dat snap ik ook wel. In onze tijd deden we daar ook aan mee. Maar vuurwerk wordt steeds zwaarder. Dat is het grote probleem; het is niet meer leuk. Het geeft veel overlast."
"Ze liggen te beven in een hoekje op de grond en durven ook niet meer naar buiten"
Bij het horen van vuurwerkknallen eten en drinken haar honden niet meer. "Ze liggen te beven in een hoekje op de grond en durven ook niet meer naar buiten. Het is niet fijn als de honden daardoor hun energie niet meer kwijt kunnen." De honden kunnen volgens Bianca pilletjes krijgen om rustig te blijven. "Maar dan eten ze alles wat niet eetbaar is."
Om zeker te zijn van een plek op een vuurwerkvrij park als Loodsmansduin, adviseert ze om op tijd te reserveren. "Want het is zo volgeboekt. Op het moment dat we vertrekken, reserveren we voor volgend jaar."
Tekst gaat verder onder de foto.
Op het park zijn volgens Jos Ketzer uit het Limburgse Landgraaf veel eigenaren met een Friese stabij. "Hier in de buurt minstens drie honden." Het ras is extra gevoelig voor vuurwerk. "Bij ons in Limburg wordt nu al iedere middag vuurwerk afgestoken. Onze hond springt met één knal een halve meter de lucht in."
Eerder was Jos op een park in de Hoge Veluwe. "Maar daar hoor je het vuurwerk nog op grote afstand. Het carbid schieten is heel populair. Daar wordt ook veel gejaagd. Dan hoor je ook veel knallen."
Vorig jaar was hij voor het eerst op Texel. "We hadden helemaal geen last hier. Het strand is in de buurt. Daar zijn veel mensen met honden en kun je ze ook heerlijk loslaten." Hij heeft zijn buren uit Limburg ook meegenomen naar Texel. "Ook met een Friese stabij, hetzelfde verhaal."
Tekst gaat verder onder de foto.
Ook Tjibbe is extreem bang voor vuurwerk. Tjibbe is een vrolijke Friese Stabij van drie jaar oud. "Het zijn jachthonden. Maar als de hond een knal hoort is hij zo angstig. Dat vuurwerk is een ramp", zegt Pieter van der Kaaij.
De hond gaat bij het horen van vuurwerk strak aan de lijn trekken. "Dan wil hij zo snel mogelijk naar huis en gaat in een hoekje zitten. En als er veel vuurwerk is, gaat hij naar de keuken in een hoekje hijgen. Dat is echt heel zielig."
Pieter en Gertie Boleij zijn al maanden bezig om het vuurwerk te ontlopen. "Maar dat gaat niet. We komen uit Nijmegen en daar is vuurwerk verboden. Maar het lijkt of het gratis wordt uitgedeeld. Het is ernstig. Het lijkt wel oorlog."
Vuurwerktraining
De hond is angstig. "Maar dat komt omdat hij vorig jaar door een andere hond is gebeten. En met het vuurwerk is de angst alleen maar erger geworden." Ze zijn eerder met een gedragstherapeut bezig geweest. "Dan kun je proberen om vuurwerktraining te geven door zachtjes knallen te laten horen. De hond beloon je als hij niet reageert. Maar dat werkt niet bij Tjibbe."